Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
De Isegrims mochten dus tevreden zijn, want het leenheerschap zegevierde in Vlaanderen, en zij hadden nu eenen vorst die, gansch met hunne heerschzuchtige gedachten doordrongen, niet zou dulden dat het volk nog ergens het hoofd ophief. Inderdaad, Willem van Normandië begon bloedige vervolgingen in te spannen tegen de Kerels en tegen al wie verdacht was van toegenegenheid voor hunne zaak.
De kerels kwamen nu tot vlak tegenover het schip en de onderofficier riep weer en vroeg nogmaals of ze de boot aan wal verkozen te brengen. "Gij moet neen zeggen, meneer," spoorde Mesty aan. "Ik zie in dat het noodzakelijk is," antwoordde Jack; en hij antwoordde den onderofficier: "Neen."
»Best mogelijk, master Burbank.... Maar dan zal nog te bezien staan, hoe het afgeleverde werk zal zijn." »Ja, maar Perry, is dat nu een argument?" »En een goed argument, master Burbank!" »Die brave zwarte kerels zullen, bij wisseling van toestand, toch niet hunne handen verwisseld hebben, meen ik."
Intusschen verslond het vuur de deur wel langzaam doch voortdurend en de vlammen knaagden zoo onweerstaanbaar in het eikenhout, dat het, na een uur tijds, gansch verkoold bij brokken nederviel, en de steenen en de aarde ontdekte, waarmede de Kerels het voorportaal hadden opgevuld.
Dan rees er een lange en schallende wraakkreet onder de menigte op, en terwijl velen der tegenwoordig zijnde lieden den burg afvloden, staken de anderen de gebalde vuisten dreigend tegen de Kerels op en stuurde hun de schrikkelijkste vermaledijdingen toe.
Vooral jij, Vermaat," wendde hij zich nu meer in 't bijzonder tot Reinier, »moogt wel van geluk spreken. Kijk, wij zijn maar domme kerels, die als kind niets geleerd hadden, maar help eens kijken, jij zult fortuin maken in dezen veldtocht! Als majoor zie ik je nog terug komen! Nu ja, mits je moedig bent natuurlijk!" Reinier's ijdelheid was niet weinig gestreeld.
Het is te zeggen dat de Kerels welhaast tot de dienstbaarheid zullen worden gedwongen." "En zijt gij voornemens dit doel met geweld pogen te bereiken?" "Met list en geweld." "Maar het is eene schandelijke valschheid!" riep Rijkaard met verontwaardiging uit.
"Maar, veldheer, de koning wenscht zoo vurig des graven schat te bezitten, dat hij u zeker zou goedkeuren en mild beloonen, indien gij, om den schat hem te kunnen leveren, deze weinige Kerels in vrijheid liet gaan."
"In elk geval moeten we ons op een aanval voorbereiden," zei Don Philip; "zooals gij zegt, zullen de troepen morgenochtend hier zijn." "Hoeveel man kunnen we bijeenbrengen?" vroeg Gascoigne. "Wij hebben hier vijf flinke kerels," antwoordde Don Philip, "en dan mijn vader, mijn broeder en ik zelf." "Wij zijn met ons drieën; of er op den gids te rekenen valt, weet ik niet."
En toch,.... diep in zijn binnenste, voelde hij een soort ontzag voor die twee flinke kerels, die zoo maar raak, en zonder vrees, de geduchte dorpsafgoden van hun voetstuk durfden gooien. Het was een kracht welke hij niet bezat; een vrijheid, en daardoor een waardigheid, hoe ruw ook, die steun gaf aan hun leven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek