Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
De klassieke beschaving als leerschool. geestelijke vorming. de idee der schoonheid. Faust heeft dan besloten tot de zedelijke daad, d. i. tot de betooning zijns innerlijken wezens.
Dan licht de Heilige Geest het cataract van het oog en spreekt het Effatha tot het doove en verstompte oor der ziel, en opeens begint de geroepene met dusver ongekende kracht de stem van den innerlijken Getuige weer te hooren. Doch nu heel anders.
Het Piëtisme is de leer eener reeks van gevoelservaringen, die doorloopen moeten worden, en die niet uiting zijn van eigen geestelijk streven, maar waar de mensch, de lijdelijke, wordt doorheen-geleid. Het geestelijk leven als stroomend uit den eigen innerlijken bronwel en zijn rijkdommen uit zichzelf voortbrengend dit nieuwer levensbegrip is er onbekend.
En, zonderlinge wisseling der menschelijke gedachten! nauwelijks was de in hooggestemde mijmeringen verdiepte jongeling verplicht geweest, den dijk voor het lagere pad te verlaten, of de sombere denkbeelden, die zijn ziel vervulden, verlieten hem: het ideale maakte plaats voor het wezenlijke, en, met een genoegen, bijna gelijk aan dat van zijn boerschen reisgenoot, zag hij de woning voor zich staan, welke het doel van hun tocht was: ook hij begon zich in de gedachte te verlustigen, van welhaast bij een warm vuur, onder het gebruik van een goed glas wijn, zijn zorgen te kunnen verzetten, en zoowel den innerlijken als den uiterlijken mensch te verwarmen.
Hier is de galerij, waar de Sultan zich heen begeeft met zijn hof. Ze is geheel van marmer, maar is sedert verguld geworden, zooals u ziet." En zoo ratelde hij maar voort, wees op de dingen die hij zag, en sprak ervan zonder eenigen innerlijken samenhang. Het was zoo erg, dat ik bijna geen tijd had den vollen indruk van dit wondere geheel in mij op te nemen.
Francis lag daar intusschen kennelijk worstelend in een zwaren innerlijken strijd, die voor mij veel meer beteekenis had dan de heldendaden onzer dapperen, die al dertig jaren in 't verleden lagen.
En wie zonder den inwendigen Getuige alleen het uitwendig getuigenis neemt, wordt niet geraakt. En op dat geraakt worden komt het toch aan. Want gij moet neergeworpen; ge moet neergeslagen; de afgod van uw ik moet in u verbrijzeld. Dagon moet vallen. En die uitwerking heeft het uitwendig getuigenis zonder den innerlijken Getuige nooit. Niet de innerlijke Getuige zonder het Woord. Dat kan evenmin.
Het is echter de vraag of die teruggang gedurende het leven van elk individu niet meer schijnbaar dan wezenlijk is. Ten gevolge van den op blz. 231 gemelden innerlijken drang, groeijen de hersens, onder omzetting in derzelver zelfstandigheid van het door het ligchaam opgenomen voedsel.
Indien wel, dan ware het verhaal aan het eind van het eerste deel afgeloopen met de vereeniging van de twee geliefden. Of liever, het ware ongeschreven: Goethe hadde Minna gehuwd en Christiane verlaten. Maar hij moest het zedelijk element, den innerlijken strijd, in zijn verhaal betrekken.
Deze innerlijke voorstelling van den kunstenaar kan men den inhoud zijner schepping noemen. Zij is het "imaginäre Bild", de "innerlijke visie" zou men hier zeggen die in verschillende vormen aanschouwelijk kan worden gemaakt. De "vorm" is hier weer te onderscheiden in een innerlijken en een uiterlijken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek