Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Het was dus niet te verwonderen, dat de onverwachte verschijning van dezen generaal Sheridan te Nieuw-Orleans, te midden van groote spanning en onrust, de stad met huiverende ontzetting sloeg.
Mathilde ging weêr door haar kamer, van de deur naar de muur, van de muur naar de deur. En de deur en de muur bleven haar sprakeloos aanstaren. Een droef-gele drooge stilte hing van de zoldering over Mathildes hoofd, waarin, boven het lichaam van week vleesch, de smart sapte. Haar huiverende hersens zochten wat men haar altijd aangeduid had als "geluk". Toen zij een tijdje getrouwd was geweest, had zij wel gevoeld, dat d
Des anderen daags greep de koorts mij in den morgen aan; en het was reeds tien uren, wanneer ik, van de eerste koude huiverende, nog half gekleed op mijn bed lag. Op dit oogenblik trad de kapitein in de kamer; ik sprong verschrikt ten gronde en bedwong de siddering des koorts een kort oogenblik; doch de kwaal was mij meester en deed mij onmiddellijk met meer geweld beven.
In bouffanten en cachenez, pelzen en overjassen, mantels en doeken gehuld en gestoken, komen halfbevroren derde-klasse reizigers en huiverende eerste- en tweede-klasse passagiers door den uitgang. Sommigen hollen wat ze kunnen, om de tram te bereiken, voordat alle plaatsen bezet zijn; anderen loopen hard, om warm te worden; en weer anderen haasten zich naar de gereedstaande rijtuigen.
Maar bleven in de schemerige gang, waar alleen 'n klein olielampje op 't meterkastje brandde, nog even stil luisteren naar de voetstappen, hol-opklinkend bij 't gaan over de oude brug. Go stond 'n beetje te treuzelen in de gang bij 't college-lokaal, knoopte haar regenmantel langzaam dicht, huiverende om z'n vochtigheid.
Dit geheel tooneel was somber, akelig, benauwend. Er was op het veld en op den heuvel niets, dan een wanstaltige boom, die, op eenige schreden van den reiziger, al huiverende verdorde.
Over den grond wipten de eile stalen licht-kwatelingen, schoten te voren uit het behangsel, spiraalden neêr van het plafond, en te midden van de huiverende kamer en den angstigen licht-dans was Jozefs stil bewegende lichaam, waar van elke beweging in Mathilde schokte. Zij keek naar Jozef, en dan weêr niet, en dan weêr naar zijn strooyen hoed, die plat op een stoel lag.
Godin van de maan, gij, rijk aan gestalten, Moogt gij, wij bidden het U, goedgunstig ons offer genaken! Als hij dit gesproken heeft, ziet men een vuur door de lucht ijlen en de toeschouwers, huiverende voor dien wonderlijken aanblik, omhullen zich de oogen en vallen sprakeloos ter aarde neder.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek