Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Hun voorkomen is bevallig, hun gang sierlijk, behendig en stappend; zij vliegen buitengewoon snel en zonder merkbare inspanning; hun stem bestaat uit aangename, hooge, fluitende, ver hoorbare tonen, die zooveel op elkander gelijken, dat de eene soort niet zelden de roepstem van de andere volgt.
Zijn gewoon geluid is de duidelijke, ver hoorbare klank "kirrhik," die men zoowel van den vliegenden als van den zittenden Vogel verneemt. De oude haan gebruikt dezen in "kirrhèk" veranderden loktoon zoowel om zijn wijfje en zijne kinderen te roepen als om een tegenstander tot den strijd uit te dagen.
De loktoon van beide seksen is een zacht "bubiwi", de liefdestem een iets luider "priekiek" of "bruubruub"; een zwak "goerr goerr" geeft ontevredenheid, een onderdrukt "truulielil truulil" vrees te kennen: voor schrik dient het evenmin ver hoorbare "truul rek rek rek", dat, als de angst ten top gestegen is, in een piepend geluid verandert.
Zijn duidelijk hoorbare lokstem klinkt als "kiewie" en wordt soms met "tsiesies" of "tsioewies" verlengd; verliefdheid openbaart hij door een zacht "kwierierie". Zijn gezang weerklinkt, terwijl hij zit, loopt of vliegt en wordt zeer dikwijls herhaald; hij is wel eenvoudig, maar toch niet onaangenaam.
Ik zweer ik zie in de liefde liefelijker krampen dan die de liefde oproept, Het is zelf-bezit dat nooit lokt of afwijst. Ik zweer ik zie weinig of niets meer in hoorbare woorden, 't Vloeit alles opwaarts tot de ongezegde waarheden dezer aarde, Tot hem die zingt de zangen des lijfs en zegt de waarheden der aarde, Tot hem die woordenboeken maakt van de woorden die aan den druk ontsnappen.
Het is werkelijk geen paradox als men zegt, dat er geluiden zijn, die de mensch niet kan hooren, zooals er ook lichtgevende stralen zijn, die men niet kan zien! De geluiden, die de mensch niet kan hooren, verschillen in soort niet van de hoorbare geluiden. Beide zijn luchttrillingen; er bestaat slechts een quantitatief, niet een qualitatief verschil tusschen hen.
In de kamer van des kasteleins Steen zat Robrecht in eenen leunstoel; hij had het hoofd achterover tegen den rug van den zetel laten vallen en sliep met hoorbare hijgingen. Tegen den wand der kamer, op een bed, lag Eggard Van IJsendijke uitgestrekt.
Eindelijk werd de stilte weder afgebroken door het meer dan te voren hoorbare gekreun van het kind, dat zich nu scheen te bewegen. De vrouw sprak fluisterend eenige woorden, die alleen door het wezen tot hetwelk ze gericht waren, konden verstaan worden, en vervolgde toen luid tot Casper: "Mij dunkt, dat ik in de verte een schijnsel van licht ontdek?"
Den volgenden nacht gebeurde het, dat de verschillende mannetjes en vrouwtjes, die in Wiesbaden de drinkkuur deden, door een helsch lawaai in hun rustigen slaap gestoord werden. Met een zondigen vloek vloog iemand op en nam dan, met een gruwelijke verwensching over den vervloekten helschen Wiesbadener drank, de vlucht. "In Wiesbaden kom ik nooit weer terug!" waren zijn laatste hoorbare woorden.
Nancy bleef staan, bleek en bijna ademloos en luisterde met trillende lippen naar de zeer hoorbare uitdrukkingen van minachting, waarmee de kuische kamermeisjes niet karig waren, te minder toen de man terugkwam en zei, dat de jonge vrouw boven moest komen. »'t Dient nergens toe om fatsoenlijk te zijn,« zei de eerste werkmeid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek