Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Een diepe volle altstem zegt binnen in de kamer luid en duidelijk: „.... Hernani! ’k beef.... In ’s hemels naam, Spoed, spoed u voort van hier.... Kom! vluchten wij te zaâm.”
Met de hand zachtkens over Pietersens kalen schedel strijkend, vervolgt Waltens dochter: „O! mijn Hernani, kom! ik kan niet wederstreven. Zijt gij de engel of de daemon van mijn leven? Geliefde! ’k weet het niet, maar zeker is ’t, o ja! Ik, ik ben uw slavin. Ga wáár gij wilt, ik ga. Blijf of vertrek van hier, ik zal steeds de uwe wezen.
De eerste straatjongen de beste laat zijn boksbaard groeien, meent al een kerel te zijn en loopt van zijn oude lui weg. 't Is republikeinsch, romantisch. Wat is romantisch? Wees zoo goed mij nu eens te zeggen, wat dat is! Alle mogelijke gekheid. Een jaar geleden ging men naar Hernani. Nu vraag ik u! naar Hernani!
En zo zijn, van een zuiver literair standpunt uit, de ridders van Ariosto, Tasso en Spenser, die de wereld rondtrekken en ter ere van hun Angelica, Armida of Gloriana strijden, de direkte afstammelingen van de ridders van Chrestien en Wolfram, maar ook de galante Alexander de Grote van Mlle de Scudéry, de Cid van Corneille, ja zelfs Hernani van Victor Hugo en Don Carlos van Schiller hebben nog het bloed in hun aderen van Arthur's ridders van de Tafelronde.
Waarom?... ’t Is m’ onbewust... Met u noch angst noch vreezen, Ik moet u zien altijd! Wanneer gij mij verlaat, Is ’t of mijn hart niet meer in d’engen boezem slaat. Hernani! spreek dan toch.....”
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek