Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 juli 2025


Zijn bestaan is eene lange Tantalus-marteling hij ziet anderen genieten, en mag de hand niet naar de heerlijke spijzen uitstrekken.

Bees, welken zij de mis hebben laten lezen in een ouden hollen eik, tot koorgestoelte." "Zeg wat gij wilt, Wamba," hernam de ridder, "deze schutters hebben uw meester Cedric, bij Torquilstone, heerlijke diensten bewezen." "Ja zeker," antwoordde Wamba, "maar dat is de wijze waarop zij met den Hemel handel drijven." "Met den Hemel handel drijven, Wamba, hoe meent gij dat?"

Ze voelde, dat ze niet gevraagd kon zijn, omdat men van haar zooveel wijsheid verwachtte; ze wist haar meisjes-bekoorlijkheid, en, minder wuft dan vroeger op bals, wanneer ze altijd iedereen had willen boeien, dacht ze nu aan Henri alleen, voelde, dat hij haar snoezig vinden moest, en lachte stilletjes bij die heerlijke gedachte.

Daarna kwam een sappige en heerlijke koes-koes, gekruid op de manier, die een arabisch gehemelte streelt, maar die voor het onze pernicieus is.

Op het theeuur zijn de terrassen bezet door een vroolijke en luidruchtige menigte. De onmetelijke en prettige salons, de heerlijke eetzaal, een overvloedige en uitstekende keuken, een reusachtig zwembassin in de open lucht, velden voor tennis en croquet maken van dat hotel een der aardigste verblijven van Egypte.

Zoodra dit kwam, werd de reis langs de kust voortgezet, en eindelijk voer men eene rivier op. De ankers werden uitgeworpen en men besloot hier te overwinteren. Welk een land was dit! Hoe vruchtbaar was het er! Welke schoone bosschen! Welke heerlijke weiden! Welk een plantengroei!

Maar uitroeien konden hun haters hen niet, want hun God waakte. En wáár die gevluchte Waldenzen kwamen, strooiden ze, evenals de eerste Christenen, door hun woord en voorbeeld goede zaadjes van geloof en waarheid, die nog eeuwen later heerlijke vruchten zouden voortbrengen. De Waldenzen bestaan nòg.

Ver, ver van 't kleinzielig menschengedoe, alleen met onze zielen, onze gedachten in de heerlijke, schoone natuur, boven ons hoofd de blauwe hemel, voor onze voeten de onafzienbare zee, achter ons wuivend klappergroen, o! dáár kunnen wij ons geluk niet op!

Maar ook zonder dat heerlijke aandenken waarop ze aan de achterzij haar naam had geschreven, zou Herman zijn liefste élève niet vergeten hebben.

Stram, stijf, bewegingloos en tot alle beweging onbekwaam hangt ze hem neder. En ook al kon hij de hand uitstrekken, hij zou dat heerlijke leven met zijn booze hand veel liever wegslaan, dan dat hij er naar grijpen zou.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek