United States or Sierra Leone ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dorus heeft als eerste nummer een Nocturne van De Bériot gekozen; zijn leermeester accompagneert. 't Elégische van het stuk harmonieert op 't oogenblik met zijn stemming; want scherp opmerker als hij is, zijn hem de spotachtige lachjes en blikken van het auditorium niet ontgaan.
De "Vereeniging tot Behoud van de Oude Lichaamsgrootte" wil den heer Frederic Harrison in den raad zien te krijgen, zeggen ze. Je weet dat hij er een verhandeling over geschreven heeft; hij zegt dat het absoluut niet harmonieert met die Openbaring van het Menschelijk Geslacht die gevonden wordt in de leeringen van Comte.
Ik was inderdaad bewogen door de oneindige majesteit van de ruïnen en de grootschheid der mij omringende herinneringen aan het verleden, maar veel dieper troffen mij nog de troostelooze dorheid van Attica, die cirkel van bergen, op welker kale toppen geen aasje van plantengroei zichtbaar is, de aanblik van die vlakte, uit niets dan stof en steenen bestaande, waar enkele vergroeide olijven hier en daar een plekje schaduw werpen, de dorre beddingen van de Kephisos en Ilissus vol brandend heete steenen en de droeve verlatenheid van een natuur die wonderlijk wel harmoniëert met de wankelende gebouwen der doode beschavingen.
O ja! maar zij heeft het ongelukkig getroffen; want de tante bij wie zij zou gaan inwonen, kan haar nog niet ontvangen: en met haar broeder harmonieert zij beter van verre dan van nabij: en nu heeft zij eene kamer moeten huren bij een slager, waar zij 's nachts niet slapen kan van 't geweld, en waar het heel vuil is; maar er is een oude neef van haar, die haar tot gezelschap wil hebben. Louise.
Maar over dit feit zullen wij in een der volgende hoofdstukken spreken. In December schreef Toerghenjeff uit Parijs aan Droezjinin onder andere: "Men zegt, dat gij en Tolstoi zeer harmoniëert, en dat hij zeer vriendelijk en openhartig is geworden. Als die jonge wijn eens uitgist, zal er een vocht uit ontstaan, den goden waardig.
Het blijft echter waar, dat de afwisseling, die men in den zomer daaraan kan geven door bloemen en sierplanten, op verre na zoo groot niet is, als die welke het plantsoen met afvallend blad geeft in zijn bladontluiking in 't voorjaar, zijn volle bladertooi in den zomer, zijn bladverkleuring in het najaar, en eindelijk in dien eigenaardigen toestand van winterrust, die zoo goed harmoniëert met ons klimaat.