Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Andere koelies halen intusschen uit de diepte der holte met het houweel het productieve kwarts, dat eerst in lange goten in stroomend water wordt gewasschen. Daarna wordt het verkregen mineraal weer door vrouwen en kinderen ter hand genomen en voor de tweede maal gewasschen in de "doelang", een houten bord van anderhalven voet in middellijn en twee duim diep in het midden.
Plotseling pakten de samenzweerders het deksel beet en sloegen het dicht; eenigen spijkerden het stevig vast, terwijl anderen gesmolten lood in alle openingen goten, opdat hij niet zou kunnen ademen en leven. Zoo stierf de groote Osiris, die Unnefer, de Zegevierende, wordt genoemd, en na zijn dood kwam hij in de Duat en werd Koning der Dooden en Heerscher over hen, die in het Westen wonen.
Bij den minsten zucht, die zijn loover als de snaren eener harp deed trillen, liep het volk luisterend toe, en het bewonderde met dankbare aandacht de zoete liederen, die als dauwdruppelen glinsterend en zoel in de harten vielen, troost en balsem goten over het wee des vaderlands en de taal onzer moeder deden beminnen om hare harmonische en bekoorlijke zachtheid.
Gij krijgt den indruk van de buitenwijk eener kleine stad, waar op klaarlichten dag zware met ossen bespannen wagens langzaam voortrollen over de puntige keien, langs de ruischende goten. Dit is Bouvignes.
De plattegrond van steden, in een bepaalde periode gebouwd, was gewoonlijk voorzien van breede geplaveide straten, welke rechte hoeken vormden en voorzien waren van steenen goten, om het water af te voeren. De gebouwen werden op een vaste lijn geschikt. In steden echter, welke het product van verschillende eeuwen vormen, vindt men een zeer groote onregelmatigheid.
En al die geraffineerd-verderfelike opvattingen goten zich in de liefdeleer der troubadours uit, in de onschuld huns harten namen zij die wijsheid van de oude klerk Ovidius als een boek van wereldlike sermoenen in zich op.
En ik ging verder: De hooge gasten zijn verdwenen, De schaduw is aan 't overlenen, En in de hooge en blanke zaal Gaat door de smalle en marm'ren goten Het laatste water weggevloten, In stroompjes, kronkelend en schraal.... Zoo ga ik dan nog een heel stuk door. Het eigenaardige van dit gedicht is, dat het niet is gepremediteerd, dat ik het phantaseerde onder 't schrijven.
In éen van de toestellen bleef nog een beetje lucht over; in plaats van dit voor zich te behouden, hadden zij het voor mij bewaard, en terwijl zij zelven bijna stikten, goten zij mij het leven in. Ik wilde het toestel van mij afstooten, doch zij hielden mij de handen vast, en ik ademde eenige oogenblikken met het grootste genot. Ik keek naar de klok, het was elf uur in den morgen.
Ook schenen de Kerels zich boven den muur te vermenigvuldigen; alhoewel slechts gering in getal, krielden zij op de weinige plaatsen welke de vijand rechtstreeks kon aanvallen. De eenen trokken met de lange haken de ladders omverre, anderen rukten de aanvallers met de krauwels in de vesten, velen goten kokend pek, olie of vlammend vuur op den vijand, de meesten schoten met pijlen.
Het mijnerts, dat de koelies voor den dag brengen, wordt langs twee hellende vlakken omhoog gevoerd. Het wordt losgemaakt in groote zuiveringsbakken, door zware machines bewogen. Het mineraal, dat dan nog niet geheel van alle onzuiverheden bevrijd is, wordt opnieuw behandeld en door Chineezen in lange goten met de hand gewasschen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek