United States or French Polynesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ze staat en staart naar de plek waar nog even tevoren zijn gezicht is geweest. Kommen Sie, gnädige Frau! Kommen Sie! Grete is haar Herrschaft nageloopen en troont haar nu mee terug naar huis... Maar daar, in 't leege huis nog vol van hem en zijn heerlijke liefde, valt loodzwaar de verlatenheid op haar, mèt het volle besef wat hij nu alléén tegemoet gaat.

En mijn vrouw, zei Bollekens junior, ook minder stijf en stug wordend en zich tot de knappe meid omkeerend. Weer klakten de hielen en nog dieper bogen de stramme ruggen. "Gnädige Frau,"... zei er een. De knappe meid kreeg een kleur en, evenals meneer Bollekens, stak zij, ietwat aarzelend, haar hand uit. 't Was of ze die gingen opeten. Zij bukten er op neer en kusten die.

Aan de hevigheid van 't huilen begreep Liesbeth, dat dit de uiting was van een te lang opgekropte wanhoop; van een lang gesloten bron de eindelijke openstorting. Achter haar stoel staande, liet ze 't meisje stil uitschreien. Zacht streelde haar hand over 't volle, glanzend blonde haar. "Entschüldigen Sie, gnädige Frau,... dasz ich so.... Aber das macht der Schrecken,"

Juist slaat ze drie uur. En nauwelijks is de laatste slag gevallen, of van boven antwoordt de andere klokkestem, met drie plechtige slagen. Het was alsof deze klok toen opeens een gezicht had, dat verrast luisterde naar de bekende stem van vroeger uit het winkeltje. Als het weerzien van twee gescheiden menschen was het. Houdt de gnädige Frau ook zooveel van dingen die een geschiedenis hebben?