Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Aan de ene zijde was een geringe kapel gebouwd en het kerkhof bracht zijn muren enige stappen vooruit op de plaats. Hiernevens stond een tamelijk hoog huis, de enigste kroeg of taveerne waar men te Male wijn en bier verkocht. De naam dezer herberg was boven de deur gebeeld; maar zo grof en zo onkundig gebeiteld, dat het moeilijk ware geweest Sint-Maarten in dit stenen tafereel te herkennen.
Onze schrijver zou ongetwijfeld de tegenstelling-zelve tusschen deze zijne beide boeken, tot een magistrale grootheid hebben gevoerd, indien hij na den Man der Vreugde nu den Man der Smarte hadde gebeeld. Zóó ver en hoog echter reikte, reeds blijkens den titel van zijn werk, zijn bedoelen niet.
Welnu dan: In zijn betoog, dat er 1° geen menschelijke aandoening in kunst gebeeld wordt of zij is door de productieverhoudingen gespecialiseerd waarin ik het volstrekt eens met hem ben en, 2°, dat die gespecialiseerde en door hem-zelf als half-verworden gekenschetste menschelijkheid de kern van kunst uitmaakt en onze bewondering, genot en opgeheven-worden veroorzaakt, 't geen ik een evidente ongerijmdheid acht slaat hij twee vliegen in een marxistischen klap.
Alle taal was goed. Taal, gebeeld uit het erts der philosophie. Taal, soms onverstaanbaar door allerlei nieuwmodische termen. Alleen maar, de Schriftuurlijke taal wierd buiten de gemeene sprake gesloten. Of waar de Schrift nog meê mocht spreken, daar moest het dan althans uit het Nieuwe Verbond zijn, maar uit het Oude Verbond stellig niet.
Ik ben het daarmee echter volstrekt niet eens, ik vind de figuur zelf goed gebeeld en goed gecomponeerd, al is haar plaatsing in de compositie van den roman verre van onberispelijk.
In 't kort: men voelt door wat er van haar gebeeld en gezegd wordt, hoe zij wegdroomt telkens in allerlei niets met de werkelijkheid gemeen hebbende voorstellingen, welke niet gezegd of gebeeld worden. Ze wordt door haar jeugd en opgewekt liefdesverlangen meegevoerd, buiten de werkelijkheid.
Het was zichtbaar dat een diepe zielroering hem vervoerde, want de spieren zijner tedere wangen trokken zich te samen en gaven hem een ijslijke uitdrukking. Hij geleek een marmeren Griek, in zulke smalle maat gebeeld. Achter de jonge beenhouwer zaten twee vrouwen op de vloer geknield: een oude grijze moeder met de handen gevouwen en de ogen ten hemel, en een tengere maagd met hangende haren.
Men had de voeten van den dooden Jezus gekust, gebeeld in was, uitgestald onder een glazen stolp, zich kruisend, zich slaande op de borst. Men had gebiecht en kaarsen geofferd en vele aalmoezen waren uitgereikt.
Maar eens de herberg gekocht, hoort hij, waarom de koop indertijd is afgesprongen: op den top van den berg, aan welks flank zijn nieuwe albergo ligt, komt het eindstation van de nieuwe kabelspoor en daar laat Walther het grootsche Kulm-hotel bouwen, daar zal de stroom van het vreemdelingengeld neerkletteren. Zijn albergo wordt nu niets! Met welk een liefde is deze figuur gebeeld!
Men denkt geen oogenblik als bij Multatuli's huisdominee: "hoe geestig geschreven" en: "hemeltje lief wat moet ik daarom lachen," maar alleen: "hoe ontzagwekkend gebeeld, wat 'n brok innig doorschouwd leven, hoe waar en hoe echt is dit." Mijn lezers zullen waarschijnlijk nu al gemerkt hebben, dat ik onze Wolff en Deken grooter artisten acht dan èn Hildebrand èn Multatuli.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek