Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Hij ging op z'n plaats zitten en zei niets meer. Ook Jo zweeg. Stilletjes werkten ze door. Een paar keeren maar gedurende den geheelen middag fluisterden ze een woordje. Maar toen de klok half vier had geslagen, waren ze blij. Vlug borgen ze de schriften weg. »Ga je nou mee?« riep Klaas, toen ze buiten de school waren. »Graag«, antwoordde Jo. »Kom Nel«, riep hij.
Kom morgen terug, mijnheer de drinker, en los uw broek en uw schande weer in." Naar den Klochterhof bij Friesdorf wankelde met onvaste schreden een man, die te veel gedronken had. Hij had het warm en tegelijkertijd koud. Hij schreed als in den nevel voort, en de dennen van het woud fluisterden elkaar een vreemde geschiedenis toe.
De zes jagers, die bij hunne paarden stonden, keken op en fluisterden met elkander, en één van hen ging naar hem toe en vroeg: waarheen? en van waar?
Toen de familie Tulk onder de wandelaars verdwenen was, staken de dames de hoofden bijeen en fluisterden: »Wat een bluf!" »Als dat maar goed afloopt!" »Je moet maar durven!" »Drie nieuwe parasols!" »Enfin! ze moeten het weten!" De heer De Milde hield zich bezig met zijne sigaar en sprak niet veel. Hij schepte er behagen in zijner dochters het woord te laten.
Was het niet als bragten die golven hem den groet der teeder beminde en als fluisterden zij hem woorden toe van liefde en van trouw? Snel nam hij het medaljon met Iravati's portret van den wand, kuste het en zette zich neder in de galerij. Lang nog bezag hij het beeld en beminnelijker dan ooit schenen hem de trekken der edele en schoone Hindoe-jonkvrouw. Maar zonderling toch ook!
Gespeeld door den allerberoemdsten archimimus Lentulus, ving Martialis het van den dominus op. Allerberoemdst! Allerberoemdst!! raasden de beide jongens: de blonde koppen naast elkaâr hadden nijdige adderbewegingen rond den dominus en ze fluisterden na, ze flikkeflooiden....; mochten hun namen oòk niet....?? Kom, pleitte Martialis; dominus!
Toen deze dus met de hertogin voor de slotpoort aankwam, werd hij daar door twee rijk gekleede stalknechts opgewacht, die hem van het paard hielpen en hem in 't oor fluisterden, dat hij niet verzuimen mocht, de hertogin bij het afstijgen behulpzaam te zijn. Don Quichot trad op de hooge dame toe, die nochtans weigerde, andere hulp dan van haren gemaal aan te nemen.
"Gezegend! gezegend! gezegend!" zeiden allen als uit één mond. De meesten fluisterden slechts, of prevelden, niemand sprak luid, daarvoor was de eerbied te groot. En allen hadden tegelijk hetzelfde woord gevonden. "Gezegend! gezegend!" klonk het over de geheele markt. "Gezegend zijn uwe lippen! Gezegend uwe tong! Gezegend uw hart!"
Het bleek, dat iemand door de stad was getrokken en de Hermen of de Hermesbeelden had vernield, op de steenen palen, die aan de deuren van huizen en tempels waren opgericht. "Dit is een vreeselijke beleediging van de goden, en zij zullen dit op ons wreken," zoo fluisterden de Atheners, ten zeerste bezorgd. Daarna ging hun bezorgdheid in woede over.
Zij genoten nog lang van elkaars aantrekkelijk gezelschap, behandelden alle mogelijke onderwerpen, vertelden moppen en fluisterden zinnelijke opwellingen, waarbij ze vertrouwelijk knipoogden. Menig glas werd nog gedronken en menige dure sigaar gerookt. Wat Mijnheer bijbleef was het vreemd geval dat zij ruzie hadden gekregen bij de betaling van dit uitspanningsken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek