Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Volgens een verhaal, dat door sommigen betwijfeld wordt, zou hij onder Traianus in Aegypte, waar hij een militaire betrekking bekleedde, op hoogen leeftijd gestorven zijn. Chr. in epische versmaat in den trant van Vergilius in 4 boeken een bewerking der Evangeliën uit, waarbij hij vooral Matthaeus volgt. Cicero, schoon met Juventius bevriend, verdedigde Plancius, aan wien hij verplichting had.
Al moge dus de boven gegeven karakteriseering van de schepping des auteurs op alle epische en dramatische werken min of meer toepasselijk zijn, meer dan eene oppervlakkige aanduiding is zij niet en kan zij ook niet zijn, daar kunstenaars nu eenmaal niet naar vaste modellen plegen te werken.
Van zijne gedichten, die in een met aeolische en epische vormen gemengd dorisch dialect geschreven waren, is slechts weinig over. Hij is vooral bekend om zijne Parthenia, liederen voor meisjeskoren, waarvan er één bewaard is. Alcmene, Alkmene, Alcumena, dochter van Electryon, koning van Mycenae.
Zij, die Ivanhoe in de zorgelooze jongelingsjaren lazen, zullen voor hun leven eene onvergetelijke herinnering behouden hebben zullen nimmer den statigen, epischen gang van het verhaal hebben vergeten, waarin tal van echt epische personen in den vollen glans der Normandische ridderlijke dapperheid te voorschijn treden. Voor Ivanhoe heeft de auteur zich zeer degelijke historische studiën getroost.
Aan deze uitgave ontleende Sir John Bowring de stof voor zijn metrische vertaling van enkele der lyrische en epische gedichten, die hij in 1827 uitgaf onder den titel Servische Populaire Poëzie. Hij droeg het boek op aan Karadgitch, die zijn intieme vriend was en leeraar in het Servisch.
Ik meende dat wij hier te doen hadden met eene dier hyperbolische vergelijkingen als soms bij de epische dichters voorkomen, en dat de geheele plaats op het knarstanden des Konings moet worden toegepast. Ve Zang, vs. 350, bl. 80, rl. 15 v. b. Tot nieuwe krijgsbedrijven Gesterkt, wat wacht mijn hoop van zulk een heldenstoet.
De Rom. zagen in Ennius den schepper hunner nationale poëzie. Zijn voornaamste werk zijn zijne Annales, in 18 boeken, eene doorloopende rom. geschiedenis in verzen, en wel niet in de oude, harde saturnische, maar in epische versmaat. Hij was de eerste, die den dactylischen hexameter op het Latijn toepaste. Vooral Vergilius heeft voor zijne Aeneis aan Ennius zeer veel ontleend.
Epische fragmenten, brieven en kleine gedichten zijn nog van hem overig. Hij schreef niet zonder talent en kracht. Te Rome werd zijn naam veranderd in Appius Claudius met den bijnaam Sabinus Inregillensis. In 495 was hij consul. Hij maakte zich gehaat door zijne trotschheid en hardheid jegens de plebejers en zijne schuldenaars.
Om zich de eer van de nieuwe uitvinding toe te eigenen, wilde hij Triptolemus dooden, maar Demeter voorkwam hem, en veranderde hem in een los. Lyrische poëzie, omvat in het algemeen alle gedichten, die niet tot de epische of dramatische poëzie behooren, in het bijzonder echter die gedichten, die bestemd waren onder begeleiding van muziek en dans gezongen te worden.
Zijn dichterlijk verhaal gaf in Duitschland den stoot tot het ontstaan der epische minnepoëzie en minstens eene eeuw lang wordt hij door Duitsche dichters gelezen en geprezen, ook door de grootsten onder hen als WOLFRAM VON ESCHENBACH, den duister-verhevene en den beminnelijken GOTTFRIED VON STRASSBURG .
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek