Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Cassy bleef stilstaan terwijl groote tranen uit hare neergeslagene oogen rolden. "Miss Cassy," zeide Tom met zekere aarzeling in zijnen toon, nadat hij haar een poos had aangezien; "als gij maar hier vandaan kondt komen als dat maar mogelijk was dan zou ik u en Emmeline raden om het te doen, dat is, als gij het zonder bloedschuld doen kunt anders niet."
Cassy zette zich bij het meisje neer, sloeg haar arm om haren hals, streelde hare zachte bruine lokken, en toen verwonderde Emmeline zich over de schoonheid harer heerlijke oogen, thans door tranen beneveld. "O, Emmy!" zeide Cassy, "ik heb naar mijne kinderen gehongerd en naar hen gedorst en mijne oogen schemeren van verlangen naar hen.
Daar is Emmeline nu, zij doet haar best om standvastig te blijven, en gij ook maar wat baat het? Gij moet het opgeven, of gij zult langzaam doodgemarteld worden." "Welnu, ik wil sterven," zeide Tom. "Laten zij het rekken, zoolang zij kunnen, zij kunnen toch niet beletten dat ik eens sterf en daarna kunnen zij niets meer doen; ik ben nu gerust.
"Hij wilde mij brandewijn doen drinken," zeide Emmeline, "en ik heb daar zulk een afkeer van..." "Drink maar liever," zeide Cassy. "Ik had er ook een afkeer van; en nu kan ik er niet buiten. Iemand moet iets hebben; men vindt alles zoo akelig niet meer, als men dat neemt." "Moeder zeide mij altijd dat ik nooit zoo iets mocht proeven," zeide Emmeline.
Onwillekeurig drong zij dichter bij de mulattin naast haar, alsof deze hare moeder was. "Hebt gij nooit oorringen gedragen?" zeide hij, haar fijn oortje tusschen zijne grove vingers pakkende. "Neen, meester," antwoordde Emmeline bevend voor zich ziende. "Wel, ik zal u een paar geven als wij tehuis komen, als ge een goed meisje zijt.
Toen Emmeline op de vliering kwam, vond zij een groote kist, waarin eens eenige zware stukken huisraad waren verzonden, zoodanig omgewenteld, dat de opening naar den muur of eigenlijk naar het schuin opgaande dak Was gekeerd; Cassy stak een lampje aan, en langs den muur kruipende, kwamen zij in de kist.
"Ik zou wel in het moeras willen leven en bast van de boomen knagen. Ik ben niet bang voor slangen. Ik zou liever eene slang bij mij willen hebben dan hem," zeide Emmeline met drift. "Er zijn al velen hier van uw gevoelen geweest," antwoordde Cassy. "Maar gij zoudt niet in het moeras kunnen blijven. Gij zoudt door de honden opgespoord en teruggebracht kunnen worden en dan dan...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek