United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Aan de voeten van den keizer lagen de man met den blonden baard en de jonge vrouw en smeekten snikkend om vergeving. "Emma, Eginhard!" roept Karel met trillende stem en omarmt hen weenend. "Gezegend zij de plaats, waar ik u weergevonden heb!" Boven de eenzame hut zweeft de engel des vredes. Emma en Eginhard keeren met veel praal aan het hof van den keizer terug.
Karel schonk hun het prachtige slot te Ingelheim, en gevoelde zich door het bijzijn zijner kinderen veel jeugdiger. In de kerk te Seligenstadt bevindt zich het graf van Eginhard en Emma. Volgens hun wensch werd hun stoffelijk overschot in dezelfde sarcophaag bijgezet. Rüdesheim De Brömserburg In den hoogen Dom te Speyer stonden duizenden mannen in ridderlijke wapenrusting te luisteren.
Geen ster was er aan den hemel, die het geluk der minnenden kon verraden. De uren der liefde gaan snel voorbij. Op het oogenblik, dat Eginhard het vertrek verlaten wilde, bemerkte hij, dat een sneeuwkleed beneden de plaats overdekt had. Het was onmogelijk haar te overschrijden zonder voetstappen achter te laten. En toch moest hij zijn kamer aan de overzijde bereiken. Wat nu te doen?
Eginhard beefde eenigszins en zijn meisjesachtig gezicht werd nog bleeker. Verloren! mompelde hij. Toen zeide hij, terwijl hij zich fier oprichtte: "Den dood, mijn Heer en Keizer!" Karel de Groote beschouwde den jongeling met bewondering. Bij deze zelfaanklacht en innig berouw smolt de toorn in zijn binnenste en maakte plaats voor zachtere gevoelens.
Had Karel de Groote zulk een afloop slechts kunnen gissen, toen hij het dochtertje met de gloedvolle fluweelen oogen aan de zorg van den jongen geleerde met het meisjesachtige gezicht toevertrouwde. Had hij zulks kunnen gissen. In het doodstil nachtelijk uur als iedereen sliep, sloop Eginhard in het vertrek van zijn geliefde.
Doch laat het u niet verlegen maken en den dag van heden bederven. Morgen echter maar laten wij denken evenals koning David." Ingelheim Eginhard en Emma. Het is een oude treffende geschiedenis, die ik U zal vertellen, waarde lezer, die bij de andere voorheeft, dat ze een greintje historische waarheid bevat.
Daar zag hij een schaduw over de plaats glijden. Hij boog zich voorover en zag Emma, zijn meest geliefde dochter, die op den rug Karel opende wijder de oogen een man droeg, en deze man een zachte kreet kwam over Karels lippen was Eginhard, zijn gunsteling. In het gemoed des keizers streden smart en woede met elkaar.
Eginhard bezat een vurig hart, maar toch was de vlam zijner liefde voor de dochter van zijn heer rein, als het licht der sterren; geen toomelooze lage hartstocht verduisterde haar kuischen glans. Maar het lot was niet met hen. Op een herfstnacht bevond Eginhard zich weder bij zijn geliefde. Het groote paleis was in duister gehuld.
De geestelijken bestudeerden de fraaie letteren en Karel zond hun de beste meesters; Eginhard bestuurde gedurende eenigen tijd de abdijen van Sint Pieter en Sint Bavo te Gent. In de vrouwenkloosters zaten de geestelijke zusters niet ledig. Te Maeseyck vervaardigden zij prachtig borduurwerk of versierden schoone handschriften met de fraaiste penteekeningen.
Eenige oogenblikken later gaf de keizer den raadsleden hun afscheid. Eginhard wenkte hij, hem te volgen. Zwijgend ging Karel hem voor in zijn studeerkamer, daar werd de tweede deur geopend en Emma, door haar vader geroepen, trad binnen. Zij begreep dadelijk alles en met een doordringenden smartkreet viel zij voor haar vader op de knieën. "Genade, genade, vader! Wij beminden elkaar zoo innig!"
Woord Van De Dag