Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Vóór zijn vrouw den tijd heeft om te antwoorden, liggen ook twee koeien neer en staat Bosschaert's schuur in lichte laaie. Seelevie, Seelevie, Bosschaert's schure brandt! roept Kobeken. Maar eensklaps dreunt de grond als onder een aardbeving en, over den grintweg, langs Kobeke's huisje heen, stormt als 't ware een orkaan voorbij.
Flitz in de ooren dreunt. "Ik!" schreeuwt Flitz met holle stem; maar voegt er stenend bij: "Roep in 's hemelsnaam dat akelige beest.... of...." "Alla Fik, laat los! Hier!...... hier zeg ik je!!" klinkt het weder gebiedend, maar ook even gebiedend nogmaals: "Spreek, wie ben je?"
Met deftigen ernst defileeren zij te midden der bloeiende hagen en witte appelbloesems, zoo echt martiaal als gold het de verdediging van het bedreigde vaderland. De grond dreunt onder den maatvasten stap der kompagniën, die in gesloten kolonnen oprukken, de kapiteins aan de spits, en vaak genoeg halt houden om hunne door het stof verdroogde kelen met een hartigen dronk te verfrisschen.
Ontbloot uw hoofd, want wat u daar voorbij dreunt, is de trouwe, sterke Wacht, die het vaderland verdedigt in het uur van 't gevaar het volk in de wapens! En die daar, voor aan de spits, met dat ijzeren gelaat, is de bevelvoerder, en naast hem, op dien witten schimmel, met dat bliksemend oog, rijdt een grijze Voortrekker!
De paarden liepen sterk te beklappen den weg, kort-scherpe klikken van ijzer op steen en de koets schokte soms als de kar-van-een-bakker die holbollend dreunt in vroegmorgen. Eleazar hield de handen in de zakken, kouwlijk en nat, schuilend achter den wagen.
De dragers lichten de baar op; hun schouders schokken en hun knieën beven van innerlijke kou. Wij volgen. Achter ons sluit zich het geringe overschot der dorpsbevolking aan. De grafkuil opent zich op weinig schreden. De gapende diepte ontvangt haar bewoner. Het klokgebom boven ons hoofd en het golfgeklots aan onzen voet begroeten den vluchteling, die is weergekomen. Nu dreunt de klok uit.
In sommige straten dreunt onophoudelijk het plaveisel onder de zware wagens, met bergen van geweren beladen, en ziet ge achter elk venster kloeke figuren aan den arbeid, bezig met het smeden der moorddadige musketten.
Zij hooren God den Heere werken, en het naderen van zijn majesteit is hun ontzaglijk. Neen, ze zijn niet gerust, dan door de spanning van de onrust heen. Want aldoor dreunt hun de stem huns Gods in het oor, en dan beven ze, tot de volmaakte liefde straks de vreeze weer uitdrijft.
Nauwelijks is de schemering voorbij, of reeds dreunt het kanon. Om 9 uur doet Bennigsen den Franschen rechtervleugel aangrijpen; deze gaat langzaam terug op Eylau.
Ergens in een tuin begint een hond te huilen, lang-klagend als de door klauwen gesmoorde kreet van een stervende. Het kille, aanloeiende geluid dreunt in het huizenvierkant, van muur tot muur geslagen, van muur tot muur voortgejammerd. Even blijft het stil.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek