Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
De paarden liepen sterk te beklappen den weg, kort-scherpe klikken van ijzer op steen en de koets schokte soms als de kar-van-een-bakker die holbollend dreunt in vroegmorgen. Eleazar hield de handen in de zakken, kouwlijk en nat, schuilend achter den wagen.
De dichter Hasebroek, die van Mei 1849 tot Oct. 1851 te Middelburg predikant was, zegt van Zeeland, waar hij als vreemdeling kwam: Ik vond een land, dat uit het zout Het hoofd ten half slechts op kon halen, Maar dat die worstling ziet betalen Door in de pekel schuilend goud: Het goud der gouden tarwenairen, Gevoed door 't vocht der brakke baren, En heel de kracht der akkervrucht, Geteeld in Zeelands zilte lucht.
Nu ze 'r niet bij konden, bevreesd voor de driestheid der agenten, gilden ze hun onmachtige wraak, krijschend en vloekend, dreigend met knuistige vuisten en oogen die verwoedheid vlamden. Krijtwit keken de diamant-handelaars, schuilend in 't sabel-vierkant, bang voor de kolken en wrongen bits-klotsend zwart, bang voor dat gillen van haat uit duizend gelaten.
Dit had zij eergisteren bijna gedaan, maar ze was er gauw meê uitgescheiden, want dit zoû al te vleyend voor hem zijn. Maar in de schuinte, terwijl haar handen aan het borduurwerk bleven bewegen, liet zij haar blikken, half wech schuilend achter de oogharen, over de straat gaan. Hoe of zij het ook hoopte, toch was zij zenuwachtig beangst, dat hij komen zoû.
Het was een mooie, heete zomerdag. 1 September 1870!.... Zoo kwamen ze, de Beierschen, in drommen uit de vallei naar de hoogte, schuilend achter ieder struikje, boompje, muurtje, en zoo werden ze door de verborgen opgestelde Franschen neergeschoten. Hoeveel vielen er onder de kogels der in het huis "des dernières cartouches" verscholen vijanden? Het veld lag donker van de lijken.
Geen echtgenoot, geen vrouw, geen vriend vertrouwd genoeg om de belijdenis te ontvangen, Als een ander Ik, een dubbelganger van ieder, gaat het schuilend en angstig door het leven, Vormloos en woordeloos gaat het door de straten der stad, beschaafd en lief in de salons, In spoorwagens, op stoombooten, in openbare bijeenkomsten, Thuis in de woningen van mannen en vrouwen, aan tafel, in het slaapvertrek, overal, Keurig versierd, beleefd-glimlachend, recht van houding: dood in het hart, verdoemenis in het hoofd, Onder laken en handschoenen, onder linten en bloemen, Gebruiken nauwkeurig volgende, met geen syllabe sprekende over zich-zelf, Sprekende van alle andere dingen ter wereld, maar nooit over zich-zelf.
Er was geen sterveling, maar steeds schuilend in de struiken ging hij verder de helling af, zich ergerend over het geruisch der doode blaêren aan zijn voeten. Toen hij nogmaals stillekens over den weg keek, herkende hij de plaats waar hij haar den vorigen avond ontmoet had: er waren versche sporen van paardenhoeven op den grond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek