Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Eensklaps werd de deur geopend en de gravin de douairière Van Bergen aangediend. Het was een kleine, reeds bejaarde dame, die kort daarop het vertrek binnentrad. Hare kleeding was smaakvol, doch voor haren leeftijd kon men die met recht te zwierig noemen.
Mevrouw de douairière had werkelijk op zekeren dag onverwachts nog, eene ware verrassing aan den algemeenen wensch gevolg gegeven. Zij had begrepen dat zij al die eerlijke huisvaders nu niet langer mocht laten zuchten naar hunnen rechtmatigen buit. Zij zette zich dus in haren ouden leuningstoel, en blies den adem uit haar afgesleten lichaam.
In de pauze van het bal heeft men aan kleine tafels van vier en zes personen gesoupeerd. Aan Helmonds tafeltje hij had niet van zijn Hebe kunnen scheiden zaten behalve Eva, de douairière gravin Van Leeuwen, de baron Debecque, de burgemeestersvrouw en de majoor Kartenglimp. Na het keurig fijne souper is een deel der gasten vertrokken.
Deze stichting dankt haar oorsprong aan Vrouwe Maria Duyst van Voorhout, douairière van Frederik Adriaan Baron van Rhede, Vrijheer van Renswoude en Emminkhuizen, die den 26 April 1754 is overleden.
Aan het hoofdkwartier gekomen, vernam de Graaf, dat de Gravin Douairière van Falckestein zich aldaar had aangemeld en een gehoor bij Zijne Doorluchtigheid dringend verzocht. "De Gravin van Falckestein!" zeide Maurits met aandoening: "zij moet vooral niet worden afgewezen. Vergunt mij eenige oogenblikken aan haar te schenken, Mijne Heeren! ik ben straks weder tot uw dienst.
Mevrouw de douairière Van Tal had familiaar een paar bekenden ten eten, om vervolgens met haar naar de komedie te gaan.
»Sommigen geloofden stellig en vast, dat de douairière eene verschijning gezien had; anderen, dat zij nu volslagen krankzinnig geworden was; nog anderen, onder welken een plattelandsheelmeester, dat zij den avond te voren wat zwaar gesoupeerd moest hebben.
Als mevrouw de douairière maar eenmaal verkoos uit te stappen! Het wonder was, hoe zoo een oud en miserabel schepsel nog zulk een taai leven hebben kon! In waarheid, de oudroesten en opkoopers sloegen aan het wanhopen. Het geldschietend Israël begon zich de haren uit te rukken van wege zijne traag beloonde grootmoedigheid. »Nu, aan dat taaie leven was dan toch op het lest een eind gekomen.
"Wel natuurlijk!" viel mevrouw Van Tal terstond in: "Justines vlugge geest," vervolgde zij eenigszins zachter tot de beide heeren: "legt haar wel eens woorden in den mond, die niet uit het hart komen. De opmerking was anders niet zonder geest," besloot de douairière, terwijl zij Van Bierenstag met beteekenis aanzag.
Johan de huisknecht, die nu binnenkwam, kreeg in last om den dokter uit te laten, en, na veel respects-verzekeringen aan de familie van dokter Smits, uit den mond der douairière, verliet de eerste met Johan de kamer, terwijl de moeder, toen zij berekende dat Smits de voordeur uit was, zich gereed maakte om hare dochter te bezoeken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek