Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 november 2025
De vorst springt naar voren om die te grijpen, maar plotseling tegengehouden door het gevoel zijner onwaardigheid, reikt hij den bisschop zijn degen toe, die het kostbaar stuk, getuigenis van het wonder, afsnijdt.
Verrast omziende bemerkte hij, dat die schelm van een soldaat, uit wraak dat hij zijn roof had moeten afstaan, op hem geschoten had. Woedend trok hij zijn degen en stormde op den deugniet los, die echter in een leegstaand huis de vlucht nam.
De oude dienaar knikte met het hoofd: en Juwe, zonder een woord te spreken, wierp den degen op den weg, sprong een dijkje en een paar slooten over, en liep, zonder adem te halen, dwars over het land naar Aylva-state heen, om de blijde tijding aldaar te brengen.
De adjudant Bernard bracht hun 's keizers bevel. Ney trok den degen en stelde zich aan de spits. De ontzaggelijke escadrons geraakten in beweging. Nu zag men een grootsch schouwspel.
En de espada hief den degen omhoog, zijlings, kaarsrecht staande voor de gebukte hoornen, die zacht rezen en even daalden met de roode vaan, zich richtend naar den wil van den torero. «Ahora, ahora," galmde het boven om den boer heen. Nu, nu.
Het duurde slechts een oogenblik of het meisje, alsof er niets gebeurd was, stond weer dadelijk op en begon te vluchten naar de zee, terwijl de honden achter haar steeds haar beten en de ridder, op zijn paard gestegen, nam den degen weer ter hand, begon haar te volgen en in korten tijd waren zij zoo ver weg, dat Nastagio ze niet meer kon zien.
"De degen eenmaal getrokken, zou niet meer worden opgestoken voor de orde was hersteld," had Napoleon aan Barras gezegd, toen hij het commando aannam. En hij hield woord.
De Japansche versierselen verduidelijken dikwijls een oude legende. Wij zien somtijds op een tsuba (gevest van een degen) een pijnboom met menschen, die in de takken zitten.
"Door de handen van dit grauw om te komen is niet eerlijk," antwoordde De Chatillon, "ik wenste dat ik als een ridder met de degen in de vuist gesneuveld ware; maar het is zo!" De koelheid van De Chatillon bedroefde Van Gistel nog meer. "Het is zo!" herhaalde hij. "Och God, wat schriklijk ogenblik! Hoe zullen zij ons martelen!
Meer dan één onder u zou zeker zijn degen stuk breken, als hij daardoor slechts zijn leven op 't spel zette. Wij kennen u, wij weten dat, als ge onttrokken zijt aan ieders blikken, gij het waagt menschelijk te zijn. Ik zou kunnen zeggen wáár en in welk opzicht; maar ik zal u niet verraden. Het is waarschijnlijk, dat ge op den 20sten Juli het aantal slachtoffers, dat men u vroeg, hebt beperkt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek