Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Mijne, in Amerika geciviliseerde, zegsman vertelde mij menige bijzonderheid uit het leven der Dalecarliërs en vooral van de bewoners van Rättvik.
Het doet zonderling aan, die menschen, die zóó van een schilderij van Frans Hals of Jan Steen schijnen te zijn weggeloopen, dan des zondags uit de kerk komend, hun fietsen te zien bestijgen. De Dalecarliërs zijn een trotsch volkje; het zijn vurige vaderlanders, naijverig op de beteekenis van hun eigen provincie.
Evenals bij ons op Walcheren, zoo hebben de boeren en boerinnen van de verschillende dorpen aan het Siljanmeer, waarom Dalecarlië gegroepeerd is en waarom dit meer dan ook door de Dalecarliërs "het oog van Dalecarlië" genoemd wordt, ieder hun eigen kleederdracht.
't Was heerlijk daarover hier op de Schans met de Laplanders en de Dalecarliërs te spreken, maar wat was dat, in vergelijking van het thuis te vertellen? Al zou Klement ook in het armhuis terecht komen, toch zou dat nu zoo akelig niet meer zijn. Hij was nu een heel ander man dan vroeger. Hij zou heel anders geacht en geëerd worden. En dat nieuwe verlangen werd Klement te machtig.
De kavaliers maken zich juist gereed om door de menigte te dringen en op hun manier vrede te stichten, en de Dalecarliërs snellen toe om de Westgothlanders te helpen. Sterke Mons van Fors is de ijverigste in dit spel. Dronken is hij en boos ook.
Toen waren alle menschen van Skaane, de Laplanders, de Dalecarliërs, de arbeiders van de gebouwen en de tuinbazen gekomen, om hem goeden dag te zeggen, en hij had geen tijd meer gehad om den blauwen schotel te halen. De tijd van vertrekken was gekomen, en eindelijk had hij geen anderen uitweg gezien, dan een jongen Laplander om hulp te vragen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek