Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
In dit verband wil ik er terloops nog op wijzen, dat bescherming van den (innerlijken en uiterlijken) vorm en niet van den inhoud nog niet beteekent, dat men den vorm belangrijker acht dan den inhoud. De hierboven aangehaalde opmerking van Mr. Levy, dat dit een "op den voorgrond sleepen" van den vorm zou zijn en dat men hierdoor "van rechtswege" de meening zou doen postvatten, dat het slechts "om den vorm te doen is", heeft niet den minsten zin. Het is hier niet de vraag, wat men het belangrijkst acht of waaraan men de voorkeur geeft, doch slechts: wat is geschikt om object van auteursrecht te zijn? Ook Louis Blanc haalt deze twee vragen dooreen. Als argument tegen een recht op den vorm, terwijl de inhoud onbeschermd blijft, geeft hij het volgende voorbeeld: "Charles Fourier a cru devoir formuler en termes bizarres et peu intelligibles les idées qui composent le fond de son système. Vient un badigeonneur littéraire qui s'empare du système de Fourier, l'expose dans un style clair, élégant si l'on veut, et met le tout en vente. Vous voyez bien que,
en het scherm viel onder een daverend applaus, dat de beide actrices driemaal voor het voetlicht, waar een paar bouqetten en een corbeille haar overhandigd werden, terugriep. Ach toe, meneer De Woude, vertel me eens, waar komt toch de intrigue eigenlijk op aan. Je n'y vois pas encore clair! vroeg Eline nu terwijl zij zich een weinig tot Georges wendde.
Denis scheen te komen, en zong op de wijs van het oud volkslied: Au clair de la lune, het volgende gerijmsel, dat met een soort hanengekraai eindigde: Mon nez est en larmes, Mon ami Bugeaud, Prêt' moi tes gendarmes Pour leur dire un mot. En capote bleue, La poule au shako, Voici la banlieue! Co-cocorico! Zij drukten elkander de hand. "'t Is Gavroche," zei Enjolras.
„’t Is een steen van mijn hart, Pietersen! dat alles zoo goed is gegaan; de zaal wordt vol,” zegt Walten op den avond vóór het benefiet tot den souffleur, die hem als naar gewoonte bezoekt. „C’est clair, mon Prince!” antwoordt Pietersen, en met een schuinschen blik uit zijn knippend rechteroog voegt hij er bij: „En is ’t nu wat beter gegaan op de repetitie?” „Hoe bedoel je?”
„C’est clair!
Zoo b.v. het Romaansche uno, una in un en une, vino in vin, Roma in Rome. De fraaie, eenvoudige, welluidende vocalen veranderen zij in de onaangename, doffe nevenklanken; a in ä, o in ö, u in ü b.v. clarus tot clair, luna tot lune, boves tot boeufs.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek