Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Als een bruisend water, tot ijs gestold en samengeperst als tot groene brokken glas, ligt de gletscher, het eene groote ijsblok op het andere gestapeld; beneden in de diepte bruist de snelvlietende stroom van gesmolten sneeuw en vloeibaar geworden ijs; diepe holen, groote kloven strekken zich daar beneden uit, het is een zonderling glazen paleis, en hierin woont de ijsjonkvrouw, de gletscherkoningin.
De kooplieden van Antwerpen, de rijkste koopstad van geheel Europa, zijn bezig om de handelsproducten van Indië en Noord-Europa op de kaden te bewaren voor bederf door het wassend getij, dat bruist over de half overstroomde kaden en dokken der groote wereldmarkt voor den zestiende-eeuwschen handel. "Waar wilt gij landen?" vraagt Guy haastig.
Vlak vóór Broek in Waterland snijdt de overstroomde weg mij den verderen voortgang af. Het schouwspel is grootsch. Het water bruist, als een reuze-waterval, over den ringdijk neer in den diepen polder. Een donderend geraas klinkt op uit de onmetelijke cascade. De Niagara in vlak Noord-Holland! Ik sta daar, klein. Heel klein, en aangegrepen. Doch niet lang.
Uw lommerrijke wouden heb 'k dikwijls doorkruist; 'k Heb gedoold langs Uw liefelijke stroomen; Gehoord hoe uw water bij stormwinden bruist En bewonderend Aurora zien komen. De tranen die 'k schrei, o! ik schaam ze mij niet, Geen blos dekt mijne vochtige wangen; Niet vreemd is mij 't land, dat mijn aandoening ziet, 't Is een vriend waar mijn ziel aan blijft hangen.
Zoo bruist de stroom van het leven hier onverpoosd voort; maar is de zondag gekomen, dan staakt de wriemelende mierenhoop haar rustelooze beweging; dan worden de winkels en werkplaatsen gesloten, dan stroomt alles naar buiten of naar de kermissen in de omliggende dorpen.
En het rozige schuim aan den appelaar ruischt Of de zee door zijn juichende takkenschaar bruist; En de zonne de zonne die danst op de wei ... Het is Mei, het is purperen Mei! O de zefir de zefir die zingt in het licht En de bij zingt de bloei-hagen door; Over stekel en naald, tusschen dorens en blad Zoekt zij zoemend het goudgele spoor.
De twee zoo dicht bij elkander zijnde bruggen vermeerderen het gevaar; het water ijlt driftig onder de bogen door. Het rolt met vreeselijke golven, het bruist en schuimt er; de stroom schijnt met forsche vloeiende kabels de pijlers der brug te willen omverrukken. De menschen, die er hier invallen, komen niet weder te voorschijn; de beste zwemmers verdrinken er.
In de holle rotsen, Aan de kust die ruischt, Bij het wilde klotsen Als de stormwind bruist, In de lange uren In de fjord van 't noord, Zit zij stil te turen, En zij grijpt tot moord En zij spant haar sterk net tot haar roof.
De rivieren, door de laatste regens verbazend gezwollen, zijn niet over te trekken, omdat een paar bruggen zijn weggeslagen, en wij moeten een lastigen omweg maken en toch nog per rijtuig door de bedding van een stroom gaan, waar het water zoo hevig bruist, dat wij kans loopen meegesleurd te worden.
Wij bewonderen de handigheid, waarmede onze paarden de gevaarlijke plekken weten te vermijden, en mogen hun daarvoor wel dankbaar zijn; want de geringste onvoorzichtigheid of mispas zou voldoende zijn om ons in de rivier te doen storten, die schuimend in de diepte bruist. Langs een primitieve brug van boomstammen, dwars over twee balken geworpen, bereiken wij den anderen oever.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek