Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 15 oktober 2025


Soms bracht de avondkoelte eenige tonen van haar lied tot de ooren van de bootslieden, zoodat zij tijd en plaats vergetend bij het luisteren naar deze betooverende melodieën, op de scherpe en gekante rotsen dreven, waar zij wis omkwamen. De jonkvrouw is gezeten Daarboven wonderbaar Hoe blinkt haar gouden keten! Zij kamt haar gouden haar.

In enkele rivierbochten tusschen Attock en Kalabagh loopt de rivier in heftige stroomversnellingen voort, zoodat de bootslieden hun zware rivierbooten er met de grootste moeite doorheen sturen, opdat ze niet ten ondergaan zullen in een draaikolk of tegen de steile rotsen aan den kant zullen worden verpletterd.

Een van de bootslieden toeterde even op een groote schelp, een sein voor de landslui om hen te wijzen op de gelegenheid om een eindweegs mee te varen als de boot langs hun akker gaat, een signaal, dat uit de verte van de bergmuren terugechode en ons eenigszins in de stemming bracht voor de poëtische vaart op den Tarn.

Hij vroeg de bootslieden: "Waarheen gaat dit schip?" En ze antwoordden hem: "Naar Venetië." Nauwelijks had hij plaats genomen, of de wind werd goed, en waaiende, waaiende, dreef de wind 't schip in zoo korten tijd naar Venetië, dat het zeer mirakelijk was, een mirakel Gods. In Venetië ontmoette hij alras een goed man, die met een groot schip naar Londen wilde varen. Londen is een stad in Engeland.

Alleen onder elkaar bedienen zij zich van hun dialect, wat zij nog zooveel mogelijk in tegenwoordigheid van reizigers uit beleefdheid vermijden, omdat, zooals een der bootslieden mij vertelde, er wel eens toeristen zijn, die zich aan 't gebruik van het dialect ergeren, meenende dat er over hen gesproken wordt.

Op dat geroep stormde de geheele equipage naar den harpoenier; kapitein, officieren, bootslieden, matrozen, kajuitsjongens, tot zelfs de machinisten, die de machine, en de stokers die hunne vuren in den steek lieten. Er was bevel gegeven om te stoppen, en het fregat liep nog slechts langzaam vooruit.

Doch niettegenstaande deze overeenkomst stopte de conducteur toch voor ieder, die mee wilde, zoodat ten laatste de geheele tram vol was. Halverwege, bij het dorp Nemba, legden de bootslieden aan en hier waren wij toevallig getuige van een aardig tooneel.

Wij van onze zijde achtten het beter, als we beiden overgingen om te vragen, en daar de bootslieden er niet tegen hadden, heschen we onze machines aan boord van een der booten en werden overgezet met een aantal kameelen en ossen. Veilig aan den anderen kant gingen we naar het tolkantoor en deden, wat de oosterlingen altijd doen in een moeilijkheid, wachten, om te zien, hoe het afloopt.

Van Les Vignes naar Le Rozier, het eindpunt onzer bootvaart, behoeft men met de bark slechts twee uren, doch de rivier stroomt zoo snel en heeft zoovele groote versnellingen, dat de arme bootslieden acht uren noodig hebben om hun leege bark naar Les Vignes terug te sleepen. Bij ons vertrek uit Les Vignes was de lucht reeds een weinig betrokken en vreesden de bootslieden voor onweer.

Bij het afscheidnemen merkte een van de bootslieden op, dat wij niet voor den eersten keer uit varen waren geweest. "Nu, dat zou ik ook meenen," antwoordde ik, "wij zijn ook uit het waterland." Ik vertelde hem toen een en ander over ons land, waar wij bijna overal water hebben, de huizen op palen bouwen en waar enkele deelen onder den zeespiegel liggen, enz. Daar zette hij groote oogen van op.

Woord Van De Dag

bedrijfsjaar

Anderen Op Zoek