United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zijn gewone uitgever wilde zijn keurige "Poging, om de Metamorphose der Planten te verklaren" , de verhandeling die bestemd was om de moderne plantkunde te beheerschen, niet "hebben": de goede man had een befaamd botanicus er over geraadpleegd. Een ander uitgever drukte het boeksken toen bij wijze van speculatie, in de hoop, daardoor ernstige werken van Goethe in zijn fonds te krijgen.

En hij kon niet nalaten daarbij 't gewone grapje te wagen: Kijk zie, d'r es ploats op veur twoalve. As 't vul es meugt ge'n nieuw boeksken komen hoalen."

Vervolgens trok hij voorzichtig een boeksken uit zijn zak en zette zich te lezen. Albien was een zwakke geest, geleid door allerlei manieën. Op zijn bureel was hij een niet-denkend mensch, een weerlooze schakel in de administratieve keten. Hij ging gewillig met de omstandigheden mee, zonder die te bespreken; hij bekampte ze in elk geval nooit. Zijn leven was zonder passie.

Met hunne Fransche lijsten altijd! Anders niet dan van deze ééne Dahlia. BIELENS, in het boeksken lezende. "N° 756, British Queen, Well's. Schoon van vorm, bladeren als muizenooren, witte grond, overgaande tot purper en geboord met violet. Welgemaakt; stijve steel. Blijft het huwelijk van uwe dochter met mijnen zoon nu vastgesteld na Paschen." FRUYTS, in gedachte dwalende.

De vinder, uit zijn tasch, had zijn handschrift genomen; het was hem zoo kostbaar, zeide hij, als een zwaard aan den ridder, als een koninkrijk aan den Koning en het was een klein boeksken van perkament, dat hij fijn had beschreven met zijn goudhel klinkende rijmen.

Welnu? NOOT: in een hoeksken, Met een boeksken Spreuk van Thomas

Hier had Justus de riemen binnen boord getrokken, en uit zijn jasje een klein boekdeel voor den dag gehaald, welks genummerde rug en beduimelde omslag deszelfs afkomst vermoeden deden van een der stalletjes, die zoo lang het standbeeld van Desiderius Erasmus omschansten als met een bolwerk van geleerdheid. Dit boeksken was de Undine van De la Motte Fouqué.

Johannes heeft het uitstekend voor mij uitgedrukt, toen hij op Patmos schreef: "En ik nam het boeksken uit de hand des engels, en ik at dat op; en het was in mijn mond zoet als honig en als ik het gegeten had, werd mijn ingewand bitter."