Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
God zou wel eens kunnen zeggen: "als je zoo begeerig bent, kryg je niemendal!" Nou, dit is maar by manier van spreken, want wat ik verdiend heb, moet ik hebben: eens gezegd blyft gezegd! Daar is de heilige Jozef voor, die is er werachtig de man niet na om z'n zoons woord te-schande te laten maken. Heere Jeessis, waar blyft pater met al dat geld?
Heeft sy een moer, soo moet sy lengen of nieuwe raeten maeken; doet de bye dat niet soodat gy twyffelagtig blyft, jaegt de bye geheel uyt haer kaer, en ondersoekt of sy een moer heeft. Vindt gy dan geen moer, dan is het een seeker teeken dat sy geen moer heeft. Het seventynde deel. Van het helpen der moerloosen.
Hy wordt half gek in zyne hangmat, en zoo hy in dezelve blyft, vervalt hy in zulke zwaare flaauwten, dat men hem voor dood zoude houden. Men geeft hem eenigen sterken drank, om zyne kragten te herstellen; maar hy koomt zoo dra niet tot zig zelven, of men verdubbelt het vuur, en doet hem nieuwe vermaningen.
Het is juist háár roeping middel te vinden tot het verbeteren van die fouten, en mocht er ooit blyken dat het bereiken van dit doel onmogelyk is, toch blyft altyd het streven daarnaar de taak van 't beter deel der Mensheid.
Mevrouw Holsma liet haar door Sietske uitnoodigen binnen te komen, maar zy antwoordde dat ze liever by den kleinen Erik wilde blyven, met wien ze juist zoo prettig aan 't spelen was. "Erik?" dacht Wouter. Dat verwachtte ik wel, zei mevrouw Holsma. Daarom ook was ze van-middag niet aan tafel. Ze blyft liever by 't bedje van den kleinen jongen. Ook houdt ze niet van ons eten, riep Sietske.
Zy zou gewis overal en tegen ieder zeggen: "dat is Wouter, die m'n vrindje... was, en dien ik eens 'n zoen gegeven heb omdat-i zich dapper toonde tegen de jongens die steenen wierpen op m'n bleek!" En ik... o God! Neen, God blyft er heelemaal buiten. Ik ben lafhartig. Zóó kan ik niet leven! Hy dacht aan zelfmoord. En in deze stemming bracht-i den nacht van donderdag op vrydag door.
Mooi blaten en veel wol waren de gewone gronden van predilektie. Maar ach, de kudde prospereerde niet. Ieder was ontevreden. Houlette en hamelbel gingen gedurig over van den een op den ander, en men begon weldra intezien dat niet elke verandering ... Terugkeeren tot A? Nooit! Nooit, nooit, nooit! Liever Turksch, dan ... Weg met A! Zeker, dit blyft zoo!
Hy merkte aan: "dat, ofschoon onze deugd niets kan verdienen, zy echter altoos iets voortreflyks blyft; en dat hy het met de oude Romeinen hier in eens was: het is veel schoner één Burger te behouden, dan honderd Vyanden te doden." Juffrouw Buigzaam was wel voldaan over zyne redenen.
En al waar-i voor 'n oogenblik gevallen, wat zou dat bewyzen? Blyft men niet altyd mensch, en is de val niet noodzakelyk om de genade te doen uitkomen? Zeg, mensch, waar bleef de genade, zonder val? Dit wist juffrouw Pieterse niet, en ik ook niet. Ik vind dat die juffrouw Laps alweer gelyk had: zonder val geen genade, en zonder genade geen val.
Triumf, myn Vaderland! roem roem der vaedren daden, Onsterflyk groenen uwe aloude lauwerbladen, De Faem vermeldt uw' roem aen 't gansch vieroordig rond Blyft zoo verheerlykt tot der wereld avondstond!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek