Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Zijn tot over de knie reikend opperkleed van zwaar wit goudbrocaat, werd boven de heupen door een gordel van blauw en wit bijéengehouden. In dezen gordel hing een kort zwaard met gouden scheede, die evenals het gevest, tot overladens toe, met witte opalen en blauwe turkooizen bezet was. De benedenkleederen. die nauw om de beenen sloten, bestonden evenals het opperkleed uit goudbrocaat.
Het is niet de natuur der tropen, noch zelfs die van het brandend heete Andalusië, die hier tot ons spreekt, maar een schoonheid, die herinnert aan Luzern, zonder zijn blauw meer, of Nice, zonder de Middellandsche Zee. Wij zetten onze reis per spoor verder voort. Aan het station was bij ons vertrek een groote drukte van gaande en komende treinen.
Haar vederenkleed is tamelijk hard, bont en schel van kleur, meestal blauw, groen, rood met zwart en wit gemengd; dit geldt echter in den regel alleen voor de mannetjes; de kleur van het wijfje is steeds doffer en minder in 't oog vallend. Met uitzondering van 4 soorten, die in Noord-Amerika thuis behooren, bewonen alle Tangaren, ongeveer 300 soorten, Zuid-Amerika.
't Werd frischjes avond, maar blauw nog op het water en rood-oranje in den hemel, toen we weer in Nice aankwamen. "LE D
De eenige kleeding, welke de Indianen hebben, bestaat in een zwart of blauw windzel van catoene lywaat, het welk de mans om hun midden dragen, en vry veel gelykheid heeft met het geen de Negers hun camisa noemen.
Ze was tewege het te zeggen, dat het geen asem meer had. Romaan.... Ssjt!... Wiezeken stak haar linkerhandje uit. Haar mondje viel open en een moeielijk geronk ratelde in haar kele. Hare oogen lagen toe en een blauw streepken randde er onder aan. In de hoekjes tinkelde een klare traan en 't licht, dat tusschen de gordijnen neerzijpelde, speelde er met luttel gestraal. Laat me haar hoofd opheffen.
"Wat heeft Moeder je uit de schatkist gegeven?" vroeg Amy, die er niet bij tegenwoordig was geweest, toen een zeker cederhouten kastje openging, waarin mevrouw March enkele overblijfselen van vroegere weelde bewaarde, als geschenken voor haar meisjes, wanneer de geschikte tijd daarvoor gekomen zou zijn. "Een paar zijden kousen, dien mooi gesneden waaier, en een beeldig, blauw ceintuur.
Hare lippen waren dicht op elkander geperst en een trage droom duisterde in hare oogen. Zijt ge moe? vroeg Florjan. Ze schudde haar hoofd, sprak niet, keek dan lang den schilder aan. Uw hals is blauw, zeide ze. Mijn hals? .... Ha ja! een kleinigheid .... Waar? .... O! hier! Dank u. Hij vond haar zonderling.
Nu was het nog veel heerlijker! Daar lag de prachtige vlakte, floersig nog van fijnen nevel, die overal boven de blankstaande rijstvelden hing te gloren in het morgenrood. De bergen waren blauw als de blauwe hemel zelf, de eene toppenreeks van de andere, nog hoogere, gescheiden door lange witte wolkensleepen, die al helderder blonken in het al verhelderende licht.
Dan komen nog de najaars-Asters, meestal blauw, sommigen ook rood, die met haar overvloed van bloemen den tuin opvroolijken, als de winter reeds in aantocht is, en dan de Dahlia's zoo trouw gezelschap houden. Ook deze laatste behooren eigenlijk tot de vaste planten, maar tot die, welke wat meer zorg vereischen dan de bovengenoemde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek