United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Birn'n zich, na een stijve buiging gemaakt te hebben, wilde terugtrekken, nam Dolorès, die haar belangen onder alle omstandigheden in het oog hield, van een hoektafeltje een klein pakje en zeide: "Mijnheer, vanavond wordt in den * Schouwburg mijn benefice-voorstelling gegeven. Ik moet in drie stukken optreden. Zoudt u mij willen toestaan u een paar loges aan te bieden.

"Ho, ho!" viel de Engelschman hem in de rede; "ik u ook niet zeg te maken goede muziek. U moet maar slaan op het instrument. Zoo bijvoorbeeld ....." en Mr. Birn'n probeerde een gamma te spelen; "en altijd hetzelfde, altijd hetzelfde, meedoogenloos, mijnheer de muzikant, altijd weer de gamma. Ik weet wat van geneeskunde, dat maakt krankzinnig.

Het was inderdaad hoog tijd: op den vloer had zich reeds een oesterbank gevormd. Doch daarom had Mr. Birn'n den strijd niet opgegeven; integendeel hij zocht naar een wettig middel tot voortzetting van dezen zeldzamen oorlog, die het onderwerp van gesprek uitmaakte van geheel Parijs, want de tijding van dit avontuur had zich spoedig in de schouwburg-foyers en andere openbare plaatsen verspreid.

En bovendien radbraakt die Engelschman onze taal zoo, dat hij misschien wel gedacht heeft mij een complimentje te maken." En vroolijk deed Dolorès haar twintig louis achter slot en grendel. Doch na de voorstelling kwam zij woedend thuis. Mr. Birn'n had de toegangsbewijzen niet gebruikt en de tien loges waren leeg gebleven.

Het was dus voor Dolorès een eere-zaak om als overwinnares uit dezen strijd, die reeds tot verschillende weddenschappen aanleiding gegeven had, te voorschijn te treden. Mr. Birn'n was toen op het denkbeeld van den piano gekomen.

Birn'n had slechts de opperhuid van haar trots gekwetst; bij nadere overweging werd zij kalmer; zij bedacht zich, dat twintig louis d'or toch een aardig sommetje vormden, en dat zij vroeger voor heel wat minder geld veel meer had moeten slikken. "Ach wat," zeide zij tot zichzelf; "je moet niet zoo trotsch zijn. Niemand heeft mij gezien en vandaag komt juist mijn waschvrouw.

Maar acht dagen later merkte mademoiselle Dolorès dat het in haar appartementen regende. Ten gevolge daarvan stelde de huiseigenaar een onderzoek in bij Mr. Birn'n, dien hij aantrof juist op het oogenblik, dat hij op het punt stond een zeebad te nemen in zijn salon.

Birn'n, "maar de dier wordt bewaakt; de piano is zekerder." Schaunard, die den Engelschman in den beginne niet begreep, keek hem verwonderd aan. "Luister eens wat ik bedacht heb. De comediante en haar dier slapen tot 's middags twaalf uur. Volg nu goed mijn redeneering ..... Ik van plan ben haar te storen in haar slaap.

"Doch hoe het zij," ging de kunstenaar voort, "een feit is het, dat, waar mijn vingers reeds tien jaar lang dwangarbeid op de toetsen verrichten, ik het ivoor en de kruisen vrij goed weet te behandelen." De persoon, tot wien Schaunard verwezen werd, was een Engelschman, Mr. Birn'n geheeten.

Dolorès dacht, dat de Engelschman gekomen was, om haar voor den gek te houden, en wilde juist een heftig antwoord geven, toen Mr. Birn'n eraan toevoegde: "Daar ik ben zeer rijk, ik vogel wel koopen wil." Dolorès antwoordde, dat zij zeer gehecht was aan het dier en het niet in de handen van een ander wilde zien overgaan.