Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Weder ledigde Willem den beker in éénen teug, Jan de Berghes in drie. "Hahaha! ge zijt voorzichtig ... ge ziet, dat ge met een vermaard' drinker hebt aangebonden, en daarom vreezen wij voor u. "Het zal anders komen dan ge denkt," hitste jan. De schoone Isabella lachte. "Ons dunkt, dat onze gemaal zal winnen." Met schorre stem antwoordde Willem: "Bijlo! dat zijn goede woorden.
Niet zag de schoenmaker, dat zij Jan de Berghes' roemer slechts voor de helft, zijn eigen beker daarentegen telkens vol schonk. Hij dronk in een teug, en hij glimlachte, toen Jan de Berghes drie malen over zijn deel deed. "Beken het ons maar," schreeuwde hij, "dat ge niet tegen ons kunt overwinnen." "Het einde zal het leeren." Ze deden elkander bescheid.
Neemt den man op uwen rug, heer de Berghes, heer de Lannoy, en draagt hem naar ons paleis. Het wordt morgen een dag, die ons zal heugen." Op zijn bevel trok men Willem de kleeren uit, men waschte hem met reukwater, en trok hem een fijn Haarlemsch-linnen hemd aan. Een zijden muts zette men hem los op zijn verwilderd haar, en daarna legde men hem in het eigen bed van den hertog.
Het behoorde toen tot den goeden smaak om met verachting neer te zien op de gothische middeleeuwsche barbaarschheid; en de brusselsche architekt Jean André Anneesens, aan wien de regeerende prins-bisschop Georges Louis de Berghes den bouw van een nieuwen voorgevel opdroeg, meende dan ook zeker iets zeer voortreffelijks te doen, toen hij zijne koude symmetrische, zoogenoemd klassieke façade optrok.
Het behoorde toen tot den goeden smaak om met verachting neer te zien op de gothische middeleeuwsche barbaarschheid; en de brusselsche architekt Jean André Anneesens, aan wien de regeerende prins-bisschop Georges Louis de Berghes den bouw van een nieuwen voorgevel opdroeg, meende dan ook zeker iets zeer voortreffelijks te doen, toen hij zijne koude symmetrische, zoogenoemd klassieke façade optrok.
Haastig kleedde men hem in zijn oude lompen. Hij bemerkte het niet, dat weder de heeren de Berghes en de Lannoy hem op de sterke schouderen droegen, thans om hem 't paleis uit te voeren. Zonder hem te schommelen, brachten ze hem naar het Voorhout, en legden hem daar ter plaatse, waar hij den vorigen avond gezonken was. Onhoorbaar verwijderden zij zich. Willem snurkte.
"Haal ons den lekkersten wijn, dien ge in den kelder hebt, en voorwaar! nu zullen wij u laten zien, dat niemand den graaf van Holland in het drinken evenaart." "Zeg dat niet te spoedig, heer graaf!" zoo zeide hem Jan de Berghes, "want voorzeker! ik heb reeds alle edellieden van Brabant in dat tournooi doen sneven." "De wedstrijd worde onmiddellijk aangegaan! Edele gemalin, reik ons de bekers."
Hij had drie edellieden bij zich, die met name worden genoemd: Jacob de Roussay, Hue de Lannoy en Jan de Berghes, grappenmakers, zooals Den Haag ze sinds dien nooit meer heeft gekend, waardige kornuiten van den goeden Filips. Ze trokken Willem aan zijn been, en Jacob de Roussay zeide met een kennersblik: "Hij heeft te veel bier en brandewijn."
Jan de Berghes riep uit: "Bij den Hollandschen leeuw! die slapende man is de vroolijke Willem, die voorzeker de gezondheid Uwer Hoogheid vandaag gedronken heeft." "Wij hebben deernis met het ontwaken van dezen man," aldus peinsde Filips, "en wijl hij de vroolijkheid mint, zullen wij hem morgen met een onverwachtsch feest verrassen. Daardoor zal hij tegelijk ook ons vroolijk stemmen.
Als de heer van Berghes tegen den grond ligt, zullen wij er u met een kus mede beloonen." Onafgewend bleef ze hem aanzien, terwijl ze hem den boordevollen beker reikte. "Doe thans ons met eenen teug bescheid," zoo smeekte ze. En weder dronk hij. Toen de avond kwam, viel de vroolijke Willem als een overwonnene ter aarde, en hij snurkte, of hij de dooden moest wekken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek