Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juli 2025


De tafel droeg toebereidselen tot 'n flink ontbyt goddank! maar hy zag niemand. Uit het kamertje waar-i eens zoo heerlyk geslapen had, klonk 'n stem 'n lieve heldere jonkvrouwelyke stem toch! die hem begroette met 'n soldatesk: werda! Wouter antwoordde niet, of byna niet, want het onnoozele "ik" dat-i zeer verwonderd uit-piepte, mag geen naam hebben.

Zij had bewondering gelezen in zijn blik, toen hij haar begroette, en hij had haar met zonderlingen ernst een sneeuwklokje genoemd.

Daarop begroette de aangekomene ook de anderen met een minzaam handgebaar, maar zij sprak niemand toe, alvorens de Regent naderbij trad om het woord tot haar te richten. Met een kort: »Dat later!" ging zij hem echter voorbij. En toen Zeno het portier van haar draagkoets opende, klonk het met gedempte stem: »Ik ga te voet. Na al dat dobberen op de golven, kan ik mij van geen draagstoel bedienen.

Met deze vraag begroette hij alle sportslui dien morgen. Niemand scheen het te weten. Enkelen dachten dat hij dood moest zijn, maar niemand wist het zeker. De sportredacteur van een ochtendblad keek de aanteekeningen door en kon vaststellen, dat zijn dood niet aangeteekend was. Het was Tim Denovan die hem op weg hielp. "Wel neen, hij is niet dood," zei Denovan.

Gaedecke en ik bogen zeer beleefd en eerstgenoemde begroette met een paar woorden, den koning, die uit de verbanning teruggekeerd was. "Zoudt gij de twee mannen niet vragen, of zij bij ons willen rusten?" vroeg ik mijn landgenoot in het Duitsch. "Wie weet, of deze dienst ons later niet nuttig kan zijn." "Gij hebt zoo waar gelijk, mijn beste," antwoordde Gaedecke.

Sedert dien tijd was de blinde priester bekend onder den naam van Mimi-nashi-Hoïchi, "Hoïchi de Man zonder ooren." De Lijken-eter. Muso Kokushi, een priester, verdwaalde, toen hij door de provincie Mino zwierf. Een oude priester begroette hem, en Muso verzocht, dat hij hem voor één nacht een schuilplaats zou willen geven.

Eenige negers waren in eene schuit onder den ballon naderbij gekomen. Kennedy begroette hen met een geweerschot, dat, zonder hen te bereiken, hen noodzaakte spoedig den oever te bereiken. "Goede reis," zeide Joe, "in hunne plaats zou ik het niet wagen terug te komen, ik zou bevreesd zijn voor een monster, dat naar willekeur den bliksem slingerde."

Eenigen tijd nadat dit niet gebeurd was, kwam een forsch en waardig uitziend vreemdeling te Keulen, waar Vitellius, de Romeinsche prefect, feestvierde, en riep hem van zijn geliefde lekkere spijzen af. In tegenwoordigheid van de Romeinsche soldaten gaf hij hem het zwaard, zeggende dat het hem roem en faam zou brengen, en begroette hem ten slotte als keizer.

Daarop begroette hen de Chiunagon: "Gij hebt goed gehandeld om met leege handen terug te keeren. Gindsche Draak is zeker verwant met den Dondergod, en iedereen die de hand aan hem slaat, om den juweel te nemen, die in zijn kop schittert, zal zich in gevaar bevinden. Ik zelf ben vreeselijk afgemat van inspanning en ontberingen, en ik heb geen belooning gekregen.

Nadat hij dit had gedaan, keek hij om zich heen, en tot zijn verbazing zag hij een klein jongetje, dat lachte en kraaide, terwijl het op den grond lag. Bimbo nam het knaapje in zijn armen, en droeg het teeder naar zijn nederige woning, waar zijn vrouw het met verrassing en genoegen begroette.

Woord Van De Dag

bakels

Anderen Op Zoek