Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Op dezelfde wijze dachten ook de andere menschen er over, die het een of ander vermisten. Maar toen het winter werd en er lange, donkere avonden kwamen, verdwenen er op geheimzinnige wijze allerlei voorwerpen uit werkplaatsen en huizen, en 't werd zoo erg, dat de menschen er onder elkander over spraken. "Er wordt bepaald gestolen," was de algemeene opinie.
In het regen- of winter-saizoen kan men den Mexikaan van goeden huize geregeld drie avonden der week in den schouwburg of de opera aantreffen hij is een hartstochtelijk minnaar van muziek; terwijl hij in de zomermaanden een trouw bezoeker van de stierengevechten in den circus is.
Die onbenullige avonden vergat hij gelukkig gauw, hij dacht er haast nooit aan terug, ze waren niets in zijn leven.
Maar een volgenden dag ergerde hij zich weer aan hun kortzichtigheid, aan hun kleinzielig alleen-maar-doen wat hoog noodig was, aan hun blind-pedante, zelf-genoegzame domheid. Zoo gaven kleinigheden hem oogenblikken van klein verdriet en klein genot. En dat waren wel triestige uren, als hij voelde hoe klein dat allemaal was. Hij voelde ook wel dat zijn eigenlijke leven in zijn avonden was.
Soms voelde hij 't gehalte van die uren een tijdje lang stijgen en dan weer afnemen, minderen. Daar was aldoor actie en reactie in. Waren zijn avonden eenige dagen achtereen heel min geweest, gedachteloos omgebracht in koffiehuis-praatjes, en spelletjes, in een halven roes soms en quasi-gewichtig geklets, dan volgde er geregeld een periode van stomme moedeloosheid, landerigheid, katterigheid.
Een paar avonden later, deed hij, of hij 't huis ging verlaten. "Waar ga je naar toe?" vroeg zij. Hij antwoordde onverschillig: "Naar 'de Valk. Ik moet kijken, of 't bier me vanavond smaakt." Zoo namen ze afscheid van elkaar. Zij meende natuurlijk, dat hij weg was, doch hij had de deur natuurlijk niet gesloten. Neen, hij sloop terug, en liep de zoldertrap op.
's Avonds, elken avond, geregeld als de gang van een klok, ontmoetten zij elkaar dan weer tusschen acht en negen, in Het Huis van Commercie, de voornaamste en deftigste herberg van het dorp. Plus-Que-Parfait en meneer François waren vrijgezellen, het sprak dus van zelf dat die hun avonden in de herberg doorbrachten.
"Laat ons dan eerst naar dien ouden muur gaan, daarachter kunnen wij ons verschuilen." Zoodra zij daar gekomen waren, zei zij: "Daarginds, ver in de steppe, heeft vader een kleine hut, een stal, waar men in den zomer de groote ossen laat blijven, als men aan het hooien is, om ze niet alle avonden naar huis te moeten terugbrengen.
Onze kamers zijn in de Rue de Rivoli, en als wij op het balkon zitten, kunnen wij die prachtige straat heelemaal afkijken. Dat is zoo prettig, dat wij onze avonden daar dikwijls blijven verpraten, wanneer wij te vermoeid zijn van ons "dagwerk" om weer uit te gaan. Fred is bizonder onderhoudend en over 't geheel de aardigste en geschiktste jongen, dien ik ooit ontmoet heb behalve Laurie!
Van tafel opgestaan, begaven wij ons naar den salon: de avonden zijn in dit jaargetijde te Boeshir te koud en te vochtig, om ze op de terrassen of platte daken te kunnen doorbrengen. Het gesprek liep voornamelijk over Frankrijk en over Parijs, waar de hakem eenigen tijd had gewoond en waarvan hij de aangenaamste herinneringen had medegebracht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek