Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 15 juni 2025


Gewoonlijk bracht hij een offer aan Zeus, en al zijn landgenooten, die te Olympia tegenwoordig waren, namen daaraan met groote ingenomenheid deel, daar hij hun geboorteland roem had gebracht. Terwijl het offer brandde, liepen zij in een schitterenden optocht om het altaar heen, en zongen zij daarbij in koor lofliederen aan de goden, begeleid door de muziek van fluit en cither.

Maar zóó viel ik, wel is waar bedwelmd, maar ongekwetst ter neer. Van beiden zijden werden er anderen neêrgehouwen en op mij neêrgeworpen, zoodat ik mijn zinnen niet herkreeg, voordat ik mij in eene doodkist bevond, die gelukkig open was, en geplaatst voor het altaar in de St. Edmunds kerk.

Toen zij haar maaltijd had geëindigd, vroeg zij een visscher, waar zij haar vader kon vinden. "Ik heb nooit van Oribe Shima hooren spreken", antwoordde de visscher, "en als hij verbannen is, raad ik u aan, u van verder onderzoek te onthouden, daar het anders wel uw beider dood ten gevolge zou kunnen hebben." Dien nacht sliep de treurige Tokoyo aan den voet van een altaar, aan Buddha gewijd.

Ik zag 'er eenige oude steenen doodkisten of graftombes, eenige met beeldhouwwerk, anderen met Grieksche opschriften, kapiteelen van pilaren, bas-reliefs, een altaar met stierenkoppen, het bovenste gedeelte van een Isis-beeld met hieroglijphische figuren 'er op, van zwart steen, een groote Isis-kop enz.

Het aantrekkelijk wicht, met moeite gebaard, en grootgebracht met opoffering van verre over de f 50.000, is een dametje van ruim dertig jaar geworden, dat vaak ten dans gevoerd werd en straks nogmaals op de huwelijksmarkt wordt gepresenteerd, omdat het tot heden nog door niemand voor 't altaar werd geleid.

Als om aan het geheel een godsdienstig karakter bij te zetten waren overal altaren in de open lucht gebouwd, elk door een in 't wit gekleeden priester bediend, terwijl processies, eveneens in 't wit, langzaam van het eene altaar naar het andere gingen, en de rook der offeranden in doorzichtige wolkjes naar boven steeg. Nu ging hem een licht op.

Een man alleen behield zijne tegenwoordigheid van geest. Voor de koninklijke poort staande, riep de archimandriet zijn kinderen toe: "Blijft! blijft! Weest niet verschrikt; de Heer zal de zijnen bewaren!" Opziende, zagen de monniken en pelgrims den eerwaardigen grijsaard, staande voor het altaar, kalm en onversaagd, terwijl groote tranen langs zijne wangen biggelden.

Zij was wonderlijk te moede, want zij wilde gaarne, dat de blinden geholpen werden, maar zij wenschte niet, dat donna Micaela's zaak bevorderd zou worden. Toen zij in de kerk kwam, zag zij fra Felice voor het altaar liggen en zij ging naar hem toe en knielde bij hem neer. Fra Felice wendde zijn oogen naar haar en glimlachte stil.

"Schitterend van glans is het altaar, breed de hoofdingang dezer kerk, de lucht is het voertuig van 't heilig goddelijk woord, dat van mijn lippen vloeien zal.

Maar de man was 'n vriend van 't gemiddelde, een vyand van overdryving, matig, sober en ingetogen, tot in z'n flik-vlooiery toe. Bovendien, er was inderdaad geen element van bespotting in de hulde die hy vry periodiek neerlegde op 't altaar van de Kopperlithsche hoogheid.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek