Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
Zonder zelf te weten welk gevoel hem bezielde, was hij van het oogenblik, dat hij weder in dokter Abels' huis kwam, gelukkig geweest in de nabijheid van Albertine, tot wie hij opzag als tot eene heilige.
't Is waar, een goedkeurende blik, een vriendelijk aanmoedigend woord van Albertine maakte hem onuitsprekelijk gelukkig en zijn oogen lazen als het ware elken wensch van hare lippen, nog vóór zij dien uitgesproken had. Hij wilde slechts bij haar zijn, haar zien en hooren spreken; verder had hij ook niet gedacht of gewenscht.
Intusschen bewerkte de schrijver door lezingen en andere samenkomsten, dat er discussie ontstond. Men was vóór of tegen; in het openbaar meest vóór. Toen verscheen Hans Jæger's hierboven besproken boek en werd geconfisceerd. Niet veel beter ging het kort daarna met een roman van Kristian Krogh Albertine; ook hiervan werden de exemplaren door de overheid opgehaald.
Zijn hartstochten evenwel sluimerden nog; 't was alleen het onbekende gevoel van sympathie, dat hem onweerstaanbaar tot Albertine had getrokken. Dat gevoel, uit dankbaarheid en bewondering geboren, was nog onvermengd en zuiver.
Tot aller verwondering was Dorus zelfs niet boos geworden, toen juffrouw Barbara, zonder hem evenwel te willen kwetsen, onnadenkend vroeg: "Vind je 't hier niet vrij wat plezieriger dan in zoo'n kermistent?" Slechts eenmaal was Dorus weer zenuwachtig en gejaagd geweest, namelijk op een avond dat Augusta met Albertine zong.
De dokter heft eensklaps het hoofd op, en een gelukkige lach speelt om zijn lippen, als hij de slanke gestalte zijner dochter voor het huis ziet verschijnen. Weit! weit! weit! Flieg' ich noch heut! klinkt het weer, terwijl Albertine nadert en nog buiten haar vader toeroept: "Goede morgen, papaatje! Goed geslapen?"
Nadat zijne gezondheid reeds bij den eersten veldtogt was geknakt, overleed hij den 15 Maart 1696 te Leeuwarden, algemeen om zijne deugden en verdiensten diep betreurd. Zijne edele moeder, Prinses ALBERTINE AGNES, overleefde hem slechts twee maanden, daar zij den 14 Mei 1696 op het door haar gestichte lusthuis Oranjewoud overleed .
Boppie amuseert zich kostelijk in de rulle aarde, rolt heen en weder, blaft en keft, en zet het eerst op een loopen, als Pieter hem een paar kiezelsteenen uit het pad achternagooit. "Ik kan oe verzekeren, Joacob, dat ik best die'n hond nekken kos, als juffer Albertine niet zooveul op hem gesteld woar."
Ik heb u een wenk gegeven, laat het daarbij blijven.... Wel, wel, freule Albertine! hoe vaart u?" Deze laatste woorden, met groote hartelijkheid uitgesproken, werden gericht tot een jong meisje van twaalf of dertien jaren. Freule Albertine was de tweede en jongste dochter van den Baron Van Berenvelt.
Een zonderling gemengd gevoel van medelijden en sympathie doorstroomt het meisje, als zij vraagt: "Hoe kom je aan dat geld?" Dorus' oogen staren haar vrijmoedig en schitterend aan, bij het antwoord: "Eerlijk verdiend, juffrouw! Opgespaard van mijn douceurs." "De dokter zal komen, dat beloof ik je; steek je geld maar weer bij je," zegt Albertine met een zweem van aandoening in haar stem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek