Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
De zonneschijf verschijnt slechts boven den horizon om even spoedig weer te verdwijnen. Bij de pool duurt de nacht gedurende honderd negen en zeventig etmalen. Alles duidde aan, dat de Albatros zich in dien nacht als ware het in eene afgrond zoude storten. Wanneer eene waarneming mogelijk geweest ware, dan zoude zij aangetoond hebben, dat men zich op 66° 40' zuiderbreedte bevond.
Hij zou den ingenieur Robur of den eersten officier Tom Turner gewaarschuwd hebben. Men zou dan nasporingen in het werk gesteld en in die kooilade het gevaarlijke toestel gevonden hebben... Het zou dan nog tijd geweest zijn, om die bewonderenswaardige Albatros en met haar het leven van al de opvarenden te redden.
Zooals men ziet, waren de beide lotgenooten er toe gekomen om met de meest mogelijke koelbloedigheid de verschrikkelijke vernietiging, waarin ook zij moesten omkomen, te bespreken. En in hun hart was zooveel haat tegen Robur en zijn makkers opgehoopt, dat hun het offer van hun leven als het aangewezen middel voorkwam om, met de Albatros, allen, die zich aan boord bevonden, te vernietigen.
"Rampzaligen, die niet meer weten, waar den wal ligt, die waarschijnlijk door honger, dorst en koude omkomen? Welnu, er zal niet kunnen gezegd worden, dat de Albatros niet alle pogingen zal aangewend hebben om hen te hulp te komen!" Bevelen werden aan den machinist en aan zijne beide helpers gegeven. Het luchtschip begon langzamerhand te dalen.
Wanneer wij tusschen twee gevangenissen te kiezen hadden, dan zou onze keuze gauw uitgesproken zijn: Liever Tombouctou dan de Albatros!" "Dat hangt van den smaak af," hernam de ingenieur. "Ik zal in ieder geval mij wel wachten de proef te nemen, want ik ben verantwoordelijk voor de veiligheid der gasten, die mij de eer aandoen met mij te reizen..."
En eindelijk ontwaarden de luchtreizigers in het centrum van de Gele stad als een vierkant van Chineesche notenkrakers, besloten in een ander, de Roode stad, d. w. z. het Keizerlijk paleis met al de grilligheid van zijne onmogelijke of beter van zijne onwaarschijnlijke bouworde. Onder de Albatros weerklonk in dit oogenblik een zonderling geluid.
Het kwam er nu nog maar op aan, om hem weer op zijne plaats te brengen, hetgeen nog een uur werk zoude vereischen. Daarna zou de Albatros weer koers zuidwest stevenen en zou men kunnen overgaan tot de herstelling van de schroef van het achterschip. En die lont, die in de hut der vluchtelingen brandde? Die lont, waarvan meer dan het derde gedeelte reeds door het vuur verteerd was!....
Dadelijk steeg de Albatros een tiental meters. Toen vervolgde Robur aldus: "Burgers der Vereenigde Staten van Noord-Amerika! mijne proefneming is volbracht. Mijne overtuiging is evenwel thans gevestigd en die is namelijk: dat men niets, zelfs niet den vooruitgang, moet vooruitloopen. De wetenschap mag de zeden niet vooruitspoeden; zij moeten te zamen gelijken tred houden.
Het was tien uur des voormiddags van den 4den Juli, toen de Albatros noordwestwaarts opstevende en nagenoeg het dal der Wolga volgde. Aan beide zijden konden de steppen der Don en der Ural, die voorbijschoven, ontwaard worden.
De atmospheer koelde zeer merkbaar af. Het was alsof een kille vochtige neveldamp zich in de lucht uitspreidde. Onder de Albatros stortten zich vloeibare massa's in den vorm van een hoefijzer naar beneden in de diepte. Men zou gemeend hebben een stroom van gesmolten kristal te zien, te midden van duizenden regenbogen, die door de weerkaatsing, welke de zonnestralen ontleedden, gevormd werden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek