Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Een minachtende glimlach was het eenige antwoord van Robur. Binnen weinige minuten had de Albatros een hoogte van twee duizend zeven honderd meters bereikt, hetgeen den gezichtskring op een omtrek van zeventig mijlen uitbreidde. Daarop steeg het luchtschip tot vier duizend meters, hetgeen door den barometer aangewezen werd, die op vier honderd tachtig millimeters viel.
De Albatros gleed over de luchtlaag, die haar droeg, als ware zij een Congrevische vuurpijl. "En zal dat lang duren?" vroeg Frycollin. "Alles hangt af van hetgeen gij door lang verstaat." "Lang, wat men lang duren noemt!" "Och neen," antwoordde de snaaksche kok. "Eenvoudig gedurende het geheele leven!" "O wee!...." riep de neger uit, die met zijne jammerklachten weer begon.
Ja, zonder de buitengewone tegenwoordigheid van geest van den ingenieur, die in een ondeelbaar oogenblik de omwentelingsrichting van de voortstuwingsschroef van het voorschip wijzigde en haar daardoor in eene opstuwingsschroef veranderde, zou het geheele personeel van de Albatros voorwaar door de snelheid zelve van den val verstikt zijn.
Met de aanvals- en verdedigingsmiddelen van de Albatros zoude men hen wel spoedig schrik aanjagen en hen op de vlucht drijven. De mogelijkheid van het opvatten der gevangenen was dus aan geen twijfel onderhevig, en eenmaal weer in zijne macht.... "Men ontsnapt niet van het eiland X," mompelde Robur. Het was een uur na middernacht, toen de voortstuwer van het voorschip hersteld was.
De Gousta-berg, welks top de bekoorlijke streken van het Telemarksche beheerscht, stond daar als een grenspaal, die niet overschreden zoude worden. De Albatros koerste dan ook van dit punt af zuiver zuidwaarts, zonder evenwel hare snelheid te matigen. En wat voerde Frycollin gedurende dien merkwaardigen tocht uit? Frycollin bleef in zijne kajuit en hield zich stil als een muis.
De redding der vluchtelingen was inderdaad al zeer weinig verzekerd. Wanneer de Albatros hare vrijheid van beweging en van sturen zou herkregen hebben, zou zij toch dadelijk naar het eiland Chatham, vanwaar de beide leden van Weldon-Institute zoo spoedig niet zouden kunnen vertrekken, weerkeeren. Binnen een half etmaal zouden zij weer in de macht van den ingenieur kunnen zijn.
Als de golven van achteren komen, dreigend ons te overstelpen, rijst het schip met een sierlijke beweging, en de monsterachtige golf glijdt eronder langs. Een albatros zou het niet mooier kunnen doen. Daar het Kerguelen-eiland op onzen weg ligt, besluiten we, daar aan te doen en een bezoek te brengen aan onze landgenooten, die er een jachtstation voor de walvischvangst hebben opgericht.
Daarna kwam de Albatros boven den Staat Jowa te zweven, en kreeg tegen elf uur in den morgen Jowa-City in het gezicht. Eenige heuvel-ketens, in die streken "bluffs" genoemd, slingerden door het grondgebied van den Staat, zich in hoofdzaak van het zuid-oosten naar het noord-westen uitstrekkende en door de aardrijkskundigen als Prairiën-Plateau aangeduid.
"Wanneer wij in Europa waren," antwoordde Uncle Prudent, "dan zouden wij den weg naar Noord-Amerika wel weten te vinden!" De Albatros vertraagde hare vaart niet boven het meer, waardoor de rivier stroomt; maar hernam haren tocht door het dal der Hydaspes.
Het was een trein van den Pacific Railway, die zich naar de Groote Zoutmeerstad richtte. In dit oogenblik daalde de Albatros, die aan een geheim bevel scheen te gehoorzamen, nog lager en wel zoo, dat zij den trein, die met volle kracht voortstoomde, volgde. Het luchtschip werd dadelijk opgemerkt. Vele hoofden vertoonden zich aan de ramen van de rijtuigen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek