Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
De goede Bram was er verlegen mee; hij wist niet wat hij zeggen zou om die bittere droefheid te troosten. »Gelukkig dat het leven kort is!" riep Frits opspringende en de tranen afwisschende, die hij nu toch lucht had gegund; »gelukkig dat we weten waar we heengaan, waar we balsem vinden voor zulke smarten."
"Vervloekte hitte," zeide Joe, zijn druipend voorhoofd afwisschende. "Als wij water hadden zou deze hitte ons een dienst bewijzen, want zij zet het waterstofgas van den luchtballon uit en maakt een minder sterke vlam in den slang noodig. Het is waar, dat als wij geen gebrek aan vocht hadden, wij het niet behoefden te sparen. Vervloekte zwarte, die ons dezen kostbaren schat heeft gekost."
Als gij den moed verliest, doet gij zonde," zei Klaartje, een paar groote tranen afwisschende. De dokter bevestigde het. "Kom aan, Mieke," zei de oude vrouw, zich vermannende, "doe mijn jakje dicht; ik ga bij Barte." "Maar gij zult u goed houden, niet waar, vrouw Sijmens?" vleide Klaartje. "Komde gij nog eens weer?" vroeg de moeder. Klaaktje beloofde het. Het was nu haar tijd om te vertrekken.
Madame De Thoux liet haar hoofd in hare handen zinken en barstte in tranen uit. "Hij is mijn broeder!" zeide zij. "Madame!" zeide George, op den toon der hoogste verbazing. "Ja," zeide Madame De Thoux, trotsch het hoofd opheffende en hare tranen afwisschende. "Ja, Mijnheer Shelby, George Harris is mijn broeder."
Dante verneemt van Graaf Ugolino zijn gruwelijken dood hem door zijn buurman Aartsbisschop Ruggieri berokkend; en verneemt dan van Broeder Alberigo het lot der vriendschaps-verraders. 1 Die zondaar hief den mond op van dat wreede voeder, hem afwisschende aan de haren van het hoofd, dat hij van achter open-gebroken had.
"O neen! vraag het mij niet," zeide zij, de oogen afwisschende en het gelaat in haar fraaien ronden arm, die op de tafel rustte, half verbergende: "gij zoudt mij te dwaas, te kinderachtig vinden;... en toch!" vervolgde zij, na eene korte stilte, het hoofd weder opheffende en mij met waardigheid aanziende: "waarom zou ik het verzwijgen, daar gij het wel zult geraden hebben.
"Ik ben kinderachtig," zeide de Jonkvrouw, haar tranen afwisschende, doch met snikken voortgaande: "ik ben kinderachtig: doch waarlijk, ik kon het niet helpen: ik gevoelde mij opeens zoo zonderling te moede.... misschien heeft het bezoek mijn zenuwen aangedaan." "Willen wij niet terugkeeren en u een glas water geven?" vroeg Magdalena.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek