Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
"Uw bevel zal geschieden, Vice-admiraal," antwoordde Klaas, die terstond de noodige maatregelen nam, om daaraan te voldoen. "Mag ik mee in de boot, vader?" vraagde Engel. "Volgaarne," antwoordde de Admiraal, "en neem je vriend Pieter ook mee. Intusschen zul je aan den wal niet veel zien; want de boot roeit terstond met de brieven terug." Eenige minuten later stak de boot van boord.
"Maar als timmerman kan ik van het dak vallen en den hals breken, ik kan een hamer of beitel op mijn hoofd krijgen, als ik een steiger opklim; ik kan...." "Je kunt je troosten, Pieter," antwoordde Martha, terwijl zij hem een kus gaf. "Ik zie je nog eens als een eersten timmermansbaas." "Maar ik zou liever Admiraal willen worden!" zeide Pieter. "Ha, ha, ha! Admiraal!
Op nieuw werd het lot geworpen voor een pelgrimstocht naar de reliquieën van de Maagd te Loretto. Het viel op een matroos, wiens naam Pedro de Villa was. De admiraal beloofde hem de kosten van zijne reis voor zijne rekening te nemen. De gelofte scheen niet veel te helpen, want de storm hield met onverminderde woede aan.
Sommigen stelden voor om, als de wind gunstig werd, naar Cuba te varen; anderen raadden aan van de onderneming af te zien, en berouwvol naar den admiraal terug te keeren; nog waren er, die naar Santa Gloria wilden gaan, om zich daar van nieuwen voorraad te voorzien. De meerderheid echter vond het het best, om van den eersten gunstigen wind gebruik te maken en dan naar Hispaniola te reizen.
Hun lijden werd nog veel erger door den grooten angst, waarin zij verkeerden, dat de admiraal, meenende dat zij dood waren, weg zou zijn gevaren en hen dus aan een vreeselijk lot overliet. In dat geval konden zij niet hopen ooit hun vrienden of hun vaderland terug te zullen zien. Naar alle waarschijnlijkheid zouden de wilden hen dooden en opeten. Eindelijk vonden zij den zeekant.
Columbus viel hen aan, en verschrikkelijk was de nederlaag, die de arme Indianen leden. Negen maanden lang toog de Admiraal met zijne gevreesde ruiters, wraakgierige soldaten en verschrikkelijke bloedhonden, doodend, brandend en verwoestend door het geheele bekende deel van het eiland.
Twee jaren geleden was zijn oom met den vice-admiraal De With, onder bevel van den Admiraal Jacob van Wassenaar, naar Denemarken vertrokken, om den koning van laatstgenoemd land tegen de Zweden bij te staan. Eer wij echter vernemen, wat oom Klaas te verhalen heeft, moet ik u met een enkel woord de oorzaak van die zending mededeelen.
Wel doorstak men dijken en aarden wallen: wel naderde de vloot van den Admiraal Boisot door vaarten en vlieten, maar dit naderen ging met gedurige schermutselingen gepaard en, bij gebrek aan water, niet dan langzaam in zijn werk.
Bij hun vertrek gaf hij hun voor den Admiraal eenige tamme papegaaien en een paar stukken goud mede. Terwijl de Afgezanten op bezoek bij den Kazike waren, kwamen talrijke kano's langszij de schepen van Columbus, en alle inboorlingen, die hem het een of ander aanboden, verzekerden hem, dat het land niet alleen schoon en vruchtbaar, maar ook buitengewoon rijk aan goud was.
De Pinta was vooraan, en van haar dek zag des morgens te 2 uur Rodrigo de Triana het eerst land. Voor dezen armen matroos kan het ons niet anders dan spijten, dat hij geen belooning kreeg. De admiraal kreeg het jaargeld."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek