Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 oktober 2025
Maar hun schedels Onder het haar Zette hij in zilver, Gaf ze aan Nidud; En uit hun oogen Vormde hij edelsteenen, Die aan Nidud's Sluwe vrouw hij zond Maar van de tanden Maakte hij borsttooi, Zond dien aan Bödvild. Lied van Völund. De koninklijke familie vermoedde niet, van waar zij kwamen; en zoo werden deze geschenken met vreugde aanvaard.
't Speet me zeer, dat ik geen tijd had om te Issoire de groote kerk te gaan zien, die veel overeenkomst heeft met de Notre Dame du Port te Clermont, doch deze in afmeting en versiering overtreft, maar de car alpin waarmede ik naar Montdore zoude rijden, staat aan 't station klaar, en hoewel de postillon op de vraag of er plaats was, antwoordde dat er alleen gebrek aan reizigers was, werd de reis met groote overhaasting aanvaard.
Nadat de oude regent even alle aanwezigen in zijn woning had begroet, ging hij heen en werd het congres met een kort, passend woord geopend door den resident van Bandoeng, den heer Oudemans. Deze had, op verzoek, het presidium voor deze bijeenkomst aanvaard, omdat de aangewezen president niet tegenwoordig kon zijn en zijn plaatsvervanger de taak niet aandurfde.
Een officier van de braziliaansche marine, dien Wilhelm II wilde decoreeren, zag zich genoodzaakt, een eerbewijs af te wijzen, dat in zijn land als een vernedering zou worden beschouwd. Santos Dumont zelfs, de groote luchtvaarder, op wien Brazilië zoo trotsch moest wezen, heeft zijn nationaliteit verloren, omdat hij van president Loubet het roode lint heeft aanvaard.
Zoodra men dus de verantwoording voor die plichten op zich neemt, zoodra men derhalve de betrekking of waardigheid begint uit te oefenen, aanvaardt men haar. Ik ~aanvaard~ uw erkenning van schuld. Een geheel andere beteekenis heeft het woord in zinnen als: een reis ~aanvaarden~, d.w.z. beginnen te ondernemen.
Ik zou met u leven, u nimmer verlaten, uwe vreugde, uwe smarten deelen, nevens uwe zijde staan tot aan het graf? Ach, ik kan aan zooveel geluk niet gelooven!" Robrecht nam de juweeldoos uit zijne tasch, opende ze en reikte de jonkvrouw het kostbare halssnoer. "Dakerlia", zeide hij, "gij weet tot welk einde mijne moeder op haar sterfbed mij dit juweel heeft geschonken. Aanvaard het uit mijne hand."
"Heel goed! maar wat brengt u dat verzet, dat op geen beginsel rust en alleen van persoonlijken tegenzin uitgaat?" "Dat heb ik u al gezegd: vogelvrijverklaring, uitbanning; een vonnis dat ik nooit rechtvaardig zal noemen, maar dat ik met blijdschap heb aanvaard.
Voorwaar ik zou vermetel kunnen schijnen, omdat ik zonder rekening te houden met mijn eigen kleinheid deze taak heb aanvaard, bij het volbrengen waarvan mij zelfs niet de hoop op een middelmatig applaus toeschittert na zulk een voorganger.
De tegenstrijdigheid, die ons bijna onbegrijpelijk is, moet worden aanvaard. Er komen zonderlinge vermengingen voor van de bizarre prachtliefde van den tijd met strenge devotie. Het is niet alleen in de overlading van het geloof met schilderkunst, edelsmeedkunst en sculptuur, dat zich de ongebreidelde behoefte uit, om alles van het leven en van de gedachte bont te versieren en te verbeelden.
"Meer overeenkomstig mijn stand?" vroeg hij, "dat zal bezwaarlijk zijn; de betrekkingen, die ik aanvaard, zijn de beste die er zijn." "Misschien compagnon van mijnheer uw schoonvader lompenmolenaar numero twee! nietwaar?" "Ik bid u, grootmama, laat ons van dat onderwerp afstappen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek