Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Niemand had aangescheld, ook de postbode niet, die anders omstreeks dezen tijd van den dag dikwijls brieven bezorgde. Dubbel verwonderd was zij daarom, een rijtuig te hooren stilhouden voor het hek, en daarna een koffer te hooren afladen en binnenbrengen.
Toen Wronsky tegen twaalf uur van het station naar huis reed, zag hij bij het oprijplein een hem bekend rijtuig. Toen hij had aangescheld, hoorde hij binnen het lachen en snappen eener vrouwenstem en Petritzky daarboven uit roepen: "Als 't een booswicht is, niet binnen laten." Wronsky beval den knecht hem niet aan te melden en ging zacht de eerste kamer binnen.
Zonder het te weten namelyk had-i z'n woning bereikt, en daar aangescheld, zoodat hy zich vry onverwachts zag overgeplaatst in 'n geheel anderen kring dan waarin hy sedert 'n half uur zich bewoog. Hy had inderdaad eenige inspanning noodig om te begrypen wat z'n moeder bedoelde, toén ze hem vroeg hoe z'n bezoek was afgeloopen, en of Juffrouw Laps tevreden was geweest over 't verslag van de preek?
Nu ze echter op de stoep stond en aangescheld had, scheen het haar toe dat ze er niet zoo verschrikkelijk tegen op zou hebben gezien naar binnen te gaan, als er iemand bij haar was geweest. In haar hoofd begon het nog harder te kloppen en klappertandend, rillend en bevend wachtte zij het oogenblik af, dat de deur geopend zou worden. Lang behoefde zij niet te wachten.
En Wim ook. Tot straks." Zij glimlacht. Wat zal hij straks zeggen, als hij hoort, dat Wim nog altijd slaapt? Tot elf uur ten minste. Neen, tot kwartier over elven.... Dus is hij in de kamer geweest. En zij heeft het niet eens gehoord! Misschien heeft ook de meid in huis gestommeld en de brievenbesteller hard aangescheld, evenals na hem de melkboer, de bakker, de vleeschhouwer, de groenteboer.
Toen-i, na allerlei andere bedryven, was aangeland op de Leliegracht de hééle deftige zy! en aangescheld had aan 't fameuze huis met spiegelglas, van veertien voet breed het huis, meen ik bespeurde hy terstond dat er door die ruiten heen gerekognosceerd werd, evenals 'n uur of zooveel geleden op die andere stoep.
Maar naar professor De Ruiter had Go dadelijk besloten alleen te gaan; ze vond 't wel heel griezelig en gewaagd, en had vooruit geen zinnetje kunnen bedenken, dat ze tegen zoo'n geleerden man zou durven zeggen, maar op de colleges had hij haar zóó bizonder sympathiek geleken, dat ze toch deze gelegenheid 'm alleen te spreken niet ongebruikt had willen laten, en met bevende hand aan het groote, ouderwetsche huis had aangescheld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek