United States or São Tomé and Príncipe ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διά της φαντασίας επανείδα το μεταξύ των δύο οικίσκων διάστημα και τας δύο συνεσφιγμένας μορφάς, κρυπτομένας όπισθεν του κορμού αναμέσον του ελαιώνος. Με κατέλαβεν αόριστός τις επιθυμία να είπω τι, να επιφέρω μεταβολήν τινα εις την σύνθεσιν του αποσπάσματος μου, αλλ' ο αρχηγός μάς εφώναξεν «Ώρα καλή παιδιά», και ηρχίσαμεν την κατάβασιν.

Αι τραγωδίαι του απότολμοι εις σύνθεσιν και πλοκήν ενέχουν συνάμα ισχυράν την αίσθησιν και την ψυχολογίαν του φυσικού, ώστε δυνατός εις αυτάς εγκλείεται ο παλμός της ζωής. Τοιούτος ο Αισχύλος, αποτελεί την τελειοτέραν ποιητικήν εκδήλωοιν του Ελληνικού μεγαλείου.

Αλλ' όμως δεν είνε κακόν να λεχθή και προς αυτούς τούτους η αλήθεια, ώστε, εάν ποτε γείνη άλλος πόλεμος ή των Κελτών προς τους Γέτας ή των Ινδών προς τους Βακτρίουςδιότι προς ημάς δεν θα τολμήση κανείς να κήρυξη πόλεμον, αφού ήδη όλους τους έχομεν υποτάξεινα μεταχειρισθούν τον κανόνα τούτον, εάν τον νομίσουν ορθόν προς καλλιτέραν σύνθεσιν της εργασίας των.

Και λοιπόν εκείνο το οποίον έγεινεν από σύνθεσιν άλλων πραγμάτων και είναι σύνθετον πράγμα, είναι υποκείμενον να παθαίνη το εξής, να διαιρήται κατά τον τρόπον κατά τον οποίον συνετέθη; Εάν δε υπάρχη κανέν πράγμα, το οποίον να μη είναι σύνθετον, τούτο δεν είναι υποκείμενον, μόνον αυτό, να μη παθαίνη τοιαύτην διάλυσιν, περισσότερον από κάθε άλλο; Μου φαίνεται ότι έτσι είναι, είπεν ο Κέβης.

Εξετάζον από βιολογικής απόψεως και ιδίως σύμφωνα με την κρατούσαν θεωρίαν της εξελίξεως ο Χαίκελ την κίνησιν, την σύνθεσιν και την ανάπτυξιν της ύλης παρουσιάζει τον Μονισμόν, ήτοι την απλήν και εξ ενός στοιχείου σύστασιν της ύλης ως την μόνην πραγματικών και εναργώς αληθή φιλοσοφικήν περί του κόσμου αντίληψιν. Δρ. 2. — V. Hugo Φιλοσοφία και φιλολογία Μετ. Γερ. Βουτσινά

Δηλαδή δεν είναι δυνατόν βεβαίως εκείναι να σφάλουν τόσον πολύ, ώστε, ενώ συνθέτουν λέξεις ανδρών, να αποδώσουν εις αυτάς σχήμα και μελωδίαν γυναικών, και, όταν πάλιν συνθέτουν μελωδίας και σχήματα ελευθέρων, να προσαρμόσουν ρυθμούς δούλων και ανελεύθερων, ούτε πάλιν, όταν έχουν ως βάσιν ρυθμούς και σχήμα ελευθέρων, να αποδώσουν μελωδίαν ή λέξεις αντιθέτους προς τους ρυθμούς, ακόμη δε δεν είναι δυνατόν τας φωνάς των ζώων και των ανθρώπων και των οργάνων και όλους τους κρότους να τους ενώσουν εις μίαν σύνθεσιν, ως να είναι έν πρότυπον, το οποίον απομιμούνται.

Ορθώς βεβαίως. Σωκράτης. Ειπέ μου λοιπόν, τι ονομάζομεν συλλαβήν, δηλαδή και τα δύο στοιχεία και μάλιστα, αν είναι περισσότερα από δύο, όλα μαζί, ή ένα σύνολον μορφής, το οποίον απετελέσθη από την σύνθεσιν αυτών; Θεαίτητος. Νομίζω το όλον μαζί. Σωκράτης. Πρόσεξε λοιπόν εις τα δύο, δηλαδή εις το σίγμα και το ω μέγα, τα οποία είναι και τα δύο μαζί η πρώτη συλλαβή του ονόματός μου.

Αλλά και εις την σύνθεσιν των λέξεων πρέπει ο συγγραφεύς να τηρή μέτρον και ν' ακολουθή μέσην οδόν, και ούτε λίαν μεμακρυσμέναι και χωρισμέναι να είνε, ούτε χωρίς ρυθμόν να συνάπτωνται, όπως πράττουν οι πολλοί• διότι το μεν πρώτον είνε ελαττωματικόν, το δε δεύτερον δυσάρεστον εις την ακοήν.

νόησις πρώτον περί τους απλούς όρους, έπειτα δε περί την σύνθεσιν αυτών.—Εν τη συνθέσει μόνη υπάρχει το αληθές και το ψεύδος. — Αληθής είναι μόνον η νόησις του είδους και της ουσίας, ουχί η των συμβεβηκότων&.

Διότι ουχί βεβαίως καθ' οιονδήποτε τύχωσι τρόπον τα στοιχεία αποτελούσιν έκαστον πράγμα, αλλά κατά τινα λόγον και σύνθεσιν, καθώς και ο Εμπεδοκλής λέγει περί του οστού: «η δε ερασμία γη εις τας ευστέρνους χοάνας αυτής εκ των οκτώ μερών έλαβε δύο μέρη εκ του λαμπρού υγρού, τέσσαρα δε εκ του Ηφαίστου, τα δε οστά εγένοντο λευκά». Δεν αρκεί λοιπόν να υπάρχωσι τα στοιχεία εν τη ψυχή, εάν δεν υπάρχωσιν εν αυτή και οι λόγοι και η σύνθεσις.