United States or Marshall Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ήθελε να μας κάμη στρατιώτες, για να υπηρετήσωμεν, ως έλεγε, μια μέρα την πατρίδα, ως τακτικοί πλέον κιόχι άτακτοι κιασύντακτοι. Αλλ' ο ταλαίπωρος άνθρωπος είχε μόνο την καλή προαίρεση. Τα εφόδιά του ήσαν πολύ λίγα. Ό,τι ήξερε ήτο να βαδίζωμε με το έν δυο και να κάνωμε μεταβολή τρίχρονη με τρία παραγγέλματα: — Πους δεξιός προς αριστερόν! Πους αριστερός προς δεξιόν! Πους δεξιός παρ' αριστερόν!

Τον ελαβώσανε... 'Σ το χώμα γέρνει, Το βόλι εχώνεψε μεςτα πλευρά. Πέφτει ταπίστομα σιγά ξεσέρνει Σα φίδι κρύβεται μεςτα κλαριά. Έβοσκε ο θάνατος τα σωθικά του Κ' εκείνος έτρεχεν ολονυχτύς Πατεί, σωριάζεται, σβυέτ' η καρδιά του... Πούσ' Αστραπόγιαννε να τόνε ιδής;...

Ανθρώπινος πους σπανίως επάτει εκεί. Μόνον όταν απεπλανάτο ή «εβραχώνετο» καμμία γίδα, τότε κανείς βοσκός ερριψοκινδύνευε ν' ανέλθη προς την άβατον εκείνην σκοπιάν. Η Φραγκογιαννού ανεκάλυψε μικρόν σπήλαιον, όλον ανοικτόν εις την θέαν του πελάγους, το οποίον ήτο το κυρίως Κοχύλι, κ' εκάθησεν ανέτως εις την χιβάδα εκείνην. Ήτο σχεδόν βεβαία ότι οι διώκται της δεν θα την έφθανον εκεί.

Είδον άνθρωπον ωθήσαντα σπαίρουσαν σάρκα διά του ποδός, διά να πεισθή εάν ζη, και ο πους του εδιπλασίασε τον σπαραγμόν της· και αντί να επαναδώση εις αυτήν την εκφεύγουσαν ζωήν, εξ ολοκλήρου την αφήρεσεν. Είχε λησμονήση ο άνθρωπος, ότι αι χείρες επλάσθησαν διά ν' ανεγείρουν.