United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !
π.χ. το λευκόν, όπερ είναι εν τω αυτώ γένει με το μέλαν, εν τω χρώματι. π.χ. διά της όψεως, εάν πρόκηται περί διαφόρων χρωμάτων. Δηλ. διά της αισθήσεως, ην διεγείρει εις το όργανον. Η όψις λ. χ. δεν συγχέει το μέλαν με το λευκόν, αν και είναι αμφότερα χρώματα, διότι το μεν ενεργεί διαφοροτρόπως παρά το άλλο. Όταν κρίνη το έν των δύο χρωμάτων ή τον ένα των δύο χυμών.
Και ούτω δε χρώματα θα είναι πολλά καθ' ον τρόπον και ανωτέρω είπομεν, διότι θα υπάρχη αναλογία των επί της επιφανείας χρωμάτων προς τα εις το βάθος κείμενα, άλλα δε ουδεμίαν θα έχωσιν ωρισμένην αναλογίαν. Το να ισχυρίζηταί τις λοιπόν, καθώς οι αρχαίοι, ότι τα χρώματα είναι απόρροιαι των σωμάτων και ότι διά την αιτίαν ταύτην ορώνται, είναι άτοπον.
Η χιαστή αύτη διασταύρωσις των δύο χρωμάτων έδιδεν εις την φυσιογνωμίαν του έκφρασιν παράδοξον. Εάν έβαφε τας λευκάς τρίχας, ηδύνατο να θεωρηθή ως εύμορφος μάλλον, αλλ' ότε πρώτον ήλθεν εις Σύραν, τις εκεί εσκέπτετο περί κομψότητος!
Ο Μιστόκλης, στηρίζων την καθαράν από της αργίας βούρτζαν του επί του τοίχου, και καθήμενος είτα επί του κενού τενεκέ των χρωμάτων έβλεπε την βασανιζομένην γυναίκα του.
Δι' αυτό εκάμαμεν τον ορισμόν μακροσκελέστερον και ωρισμένως δεν εδώσαμεν τέλος εις τον λόγον, αλλά χωρίς να σε γελάσω ο λόγος μας ομοιάζει μεν με εικόνα εις το σχέδιον ολόγυρα, αλλά δεν έλαβε ακόμη με τας βαφάς και με την ανάμιξιν των χρωμάτων την ζωηρότητά του.
ΔΙΟΓ. Είνε γέρων φαλακρός και φορεί ένδυμα μυριοτρύπητον, το οποίον είνε ανοικτόν εις κάθε άνεμον και έχει όλων των χρωμάτων τα μπαλώματα. Γελά δε πάντοτε και ως επί το πολύ εμπαίζει τους φαντασμένους εκείνους φιλοσόφους. ΠΟΛ. Ευκολώτερον θα τον εύρω με αυτά τα χαρακτηριστικά. ΔΙΟΓ. Θέλεις να σου παραγγείλω κάτι και διά τους ιδίους τους φιλοσόφους;
Επειδή δε το χρώμα είναι εις το άκρον, θα είναι και εις το άκρον της διαφανούς ουσίας. Και καθώς εν τω αέρι άλλοτε μεν υπάρχει φως και άλλοτε σκότος, ούτως εις τα σώματα γίνεται το λευκόν και το μέλαν. Περί δε των άλλων χρωμάτων πρέπει νυν να είπωμεν, αφού κάμωμεν διακρίσεις τινάς, κατά πόσους τρόπους δύνανται να γίνωνται.
Διά ποίαν δε αιτίαν τα είδη των χρωμάτων και των χυμών και των ήχων είναι ωρισμένα και ουχί άπειρα, θα είπωμεν ύστερον. Το αντικείμενον της αφής, το απτόν. Εις τα σώματα. Από των σωμάτων. Ήτοι της ιδιότητος του διαφανούς, ης το άκρον όριον είναι το χρώμα. Αδιόριστον λέγει, διότι το διαφανές δεν θεωρείται εις τι μερικόν σώμα, αλλά γενικώς. Το χρώμα είναι το άκρον όριον του διαφανούς.
Εις την συμφωνίαν δ' εκείνην των χρωμάτων και των παλμών του ήχου εντός ροδίνης αχλύος, διεφαίνοντο κινούμεναι σκιαί αόριστοι, βαθμηδόν εξερχόμεναι εκ της ονειρώδους ασαφείας, έως ου εις την έκστασιν του εφήβου παρουσιάζοντο, κατά συμπλέγματα παιγνιώδη, μορφαί ροδαλαί παρθένων, των οποίων τα βλέμματα και τα μειδιάματα ήσαν πλήρη γλυκερών υποσχέσεων.
Προσέτι εάν αι εν τη αισθήσει κινήσεις των εναντίων είναι εναντίαι προς αλλήλας και εάν τα εναντία δεν δύνανται να υπάρχωσι συγχρόνως εις έν και το αυτό άτομον, τότε όπου τα εναντία ανήκουσιν εις μίαν αίσθησιν, λ.χ. το γλυκύ και το πικρόν, αδύνατον είναι να αισθανώμεθα ταύτα συγχρόνως . Ομοίως είναι φανερόν, ότι ουδέ τα μη εναντία δυνάμεθα να αισθανώμεθα συγχρόνως, διότι εκ των χρωμάτων τα μεν μετέχουσι του λευκού τα δε του μέλανος . Ομοίως δε και περί των άλλων αισθημάτων, λ.χ. εκ των χυμών, οι μεν ανήκουσιν εις το γλυκύ, οι δε εις το πικρόν.
Λέξη Της Ημέρας