Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Σεπτεμβρίου 2025
Αύται ήσαν, άνευ ουδεμιάς ελαττώσεως αι δυνάμεις των Αθηναίων κατά την εποχήν της πρώτης εισβολής των Πελοποννησίων και την έναρξιν του παρόντος πολέμου. Επρόσθεσε δε και άλλα ο Περικλής, ως συνήθιζε, προς απόδειξιν ότι η νίκη θ' απέβαινεν υπέρ αυτών.
Ουδείς ενταύθα γνωρίζει ότι ήμην ιατρός, ή και αν το εγνώριζε, το ελησμόνησεν. Αλλ' ούτε μεταμελούμαι διά τούτο. Ούτως έπρεπε να γείνη και ούτως εγένετο. Ήδη τετέλεσται! Πρό τινος μία υποψία, ήτις και άλλοτε μ' εβασάνισε, μου πιέζει συχνάκις τον νουν. Αμφιβάλλω τότε περί παντός, περί του παρελθόντος, περί του παρόντος, περί της υπάρξεώς μου αυτής.
Εις την κοιλάδα εκείνην του Ιεσραέλ η Ευρώπη και η Ασία, ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός, η Βαρβαρότης και ο Πολιτισμός, το Παλαιόν και το Νέον Συμβόλαιον, η Ιστορία του παρελθόντος και αι ελπίδες του παρόντος, εφαίνετο ως να είχον συναντηθή επί το αυτό.
Κ ό φ' τ ο! Μη μ' ερωτάς επί του παρόντος, τι σημαίνει η περίεργος αύτη φράσις, την οποίαν, μιμούμενον τους παρισινούς, καθιέρωσεν εφέτος το αθηναϊκόν κοινόν. Θα την ακούσωμευ μετ' ολίγον εντονωτέραν, και τότε θα σου την εξηγήσω.
Αφίνομεν κατά μέρος την πολιτικήν· ούτε σκοπός ημών είνε ούτε διάθεσιν έχομεν επί του παρόντος να εξετάσωμεν, αν και κατά πόσον δύναται να ονομασθή ευπροσώπως άρτος η συνταγματική και κοινοβουλευτική κουραμάνα, ην επροίκισαν την Ελλάδα δύο μεγάλαι της νεωτέρας ημών ιστορίας εποχαί. Σημειούμεν απλώς, ότι από τεσσαρακονταετίας ήδη την τρώγομεν και ακόμη δεν επαχύναμεν.
Η θέα της γενικής εκείνης κατηφείας με κατετάρασσε και μου ήρχετο να φωνάξω ερωτών τους προ των εργαστηρίων πραγματευτάς:― Δι' όνομα θεού, τι έπαθεν η Χίος; τι συμβαίνει; Αλλ' εβάδιζα κατόπιν του πατρός μου ακολουθών τα ίχνη του, και δεν ήμην συνειθισμένος να λαμβάνω την πρωτοβουλίαν ποτέ, εκείνου παρόντος.
Το κεφάλαιον τούτο απεσπάσθη εκ του επιλόγου του παρόντος μυθιστορήματος. Επειδή δεν ήτο πεπρωμένον να διηγηθή ο Πλήθων προς την Αϊμάν εκείνο, όπερ επεθύμει αύτη να μάθη, οφείλει η σειρά της διηγήσεως ν' αναπληρώση χάριν του αναγνώστου την έλλειψιν ταύτην.
36. »Και όστις από σας νομίζει ότι αυτά τα οποία λέγομεν είναι μεν συμφέροντα, φοβείται δε μήπως πειθόμενος λύση τας σπονδάς, ας μάθη ότι ο φόβος του στηριζόμενος επί της ισχύος θα φοβίση μάλλον τους εναντίους, ενώ τανάπαλιν το θάρρος του, αν δεν δεχθή ημάς, επειδή θα είναι ασθενές, ολιγώτερον θα φοβίση εχθρούς οίτινες έχουσιν ισχύν, και προσέτι ότι σήμερον διασκέπτεται ολιγώτερον περί της Κερκύρας ή περί των Αθηνών, και ότι δεν εννοεί καλώς τα συμφέροντα της πατρίδος του, όταν απέναντι επικειμένου και σχεδόν παρόντος πολέμου, αποβλέπων εις την παρούσαν στιγμήν, διστάζη να προσλάβη δύναμιν, ήτις συνοδευομένη με τα μέγιστα επακολουθήματα δύναται να αποβή ωφέλιμος ή εναντία.
Και την Κυριακήν, μετά την απόλυσιν της λειτουργίας, έγινε ζωηροτάτη περί τούτου συζήτησις έξω της Αγίας Αικατερίνης, παρόντος και του Σαϊτονικολή, όστις ήκουε περίλυπος και σιωπών και εφαίνετο πολύ καταβεβλημένος. Επί τέλους είπεν: — Εγώ ήκαμα ό,τι 'μπόρεσα. Η γλωσσά μου 'βγαλε μαλιά να του μιλώ· και σαν είδα πως δεν ήκουε, τον απόβγαλα κιαπού το σπίτι μου και πάει να γενή χρόνος από τότε.
Γνωρίζετε προσέτι με πόσην προθυμίαν με υπηρετεί ο Κωνσταντίνος. Ενόμισα λοιπόν σήμερον δίκαιον να τω δώσω ολίγα χρήματα, διά να προμηθευτή ενδύματα νέα διά το Πάσχα· αλλ' απεποιήθη να λάβη αυτά, επί λόγω ότι επί του παρόντος δεν έχει ανάγκην νέων ενδυμάτων.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν