Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 8 Ιουνίου 2025
Αλλά και αν παραδεχθώμεν την αβάσιμον ταύτην υπόθεσιν, υπάρχουν όμως τραναί αποδείξεις εις τας Ιουδαϊκάς και τας πανθεϊστικάς συγγραφάς της εποχής εκείνης, ότι ο τότε κόσμος, ο κατηρειπωμένος και ένοχος, ανέμενεν αγωνιωδώς την έλευσιν του Λυτρωτού του. «Η δρόσος της ευλογίας δεν πίπτει εφ' ημάς και οι καρποί ημών είνε άνευ χυμού», εκραύγαζεν ο Ραββάν Συμεών, ο υιός του Γαμαλιήλ· και αι κραυγαί του συνοψίζουν τρόπον τινά ολόκληρον την φιλολογίαν μιας εποχής, ήτις, όπως λέγει και ο Νίεμπουρ, είχε «στειρεύσει από την δίψαν του εγκλήματος».
Τον δε ισχυρισμόν περί της μαθήσεως και ξαναενθυμήσεως έχομεν ειπεί βασιζόμενοι επί αρχής την οποίαν αξίζει να παραδεχθώμεν. Διότι ειπομεν βέβαια ότι η ψυχή μας, και προτού ακόμη έλθει μέσα εις σώμα, υπάρχει αναγκαίως, διότι το πράγμα, το οποίον ονομάζεται πραγματικώς υπάρχον, ανήκει εις αυτήν. Εγώ δε έχω παραδεχθή την γνώμην ταύτην, διότι κατέπεισα τον εαυτόν μου αρκετά και σωστά.
Τι λοιπόν λέγετε, είπεν ο Σωκράτης, δι' εκείνον τον λόγον, εις τον οποίον είπομεν ότι η μάθησις είναι ξαναενθύμησις, και ότι, αν τούτο είναι έτσι, χρεωστούμεν να παραδεχθώμεν ότι η ψυχή μας ευρίσκετο προτήτερα εις κάποιον άλλο μέρος, προτού δεσμευθή μέσα εις το σώμα;
Με την κυριαρχίαν δε εκάστου από αυτά σχηματίζονται πολλά και ποικίλα ζώα. Πρέπει να μάθωμεν το καθέν ως εξής. Ας παραδεχθώμεν το πρώτον ως γήινον, δηλαδή όλους τους ανθρώπους και όλα τα πολύποδα και άποδα και όσα βαδίζουν και όσα είναι στάσιμα, κρατούμενα με ρίζας.
Πρωταγόρας Καθώς και συ λέγεις κάθε φοράν, είπε, Σωκράτη, ας το εξετάσωμεν, και αν μεν η ιδέα αυτή φανή ότι είναι σύμφωνος με την λογικήν και αποδειχθή ότι το ευχάριστον και το καλόν είναι το ίδιον πράγμα, τότε ας την παραδεχθώμεν αν δε όχι, τότε πλέον να συζητήσωμεν. Σωκράτης Τι λοιπόν από τα δύο, είπον εγώ, συ θέλεις να διευθύνης την συζήτησιν, ή να την διευθύνω εγώ;
Και τόρα πάλιν; Το αηδώς και ασυμφόρως προς τον εαυτόν του; Και πώς είναι δυνατόν να παραδεχθώμεν και αυτά ακόμη; Πώς;! εάν κάποιος θεός, καθώς φαίνεται, φίλοι μου, μας έδιδε συμφωνίαν, διότι τόρα βεβαίως σχεδόν παραφωνούμεν μεταξύ μας. Δηλαδή, σας βεβαιώ, εις εμέ αυτά φαίνονται τόσον λογικά, όσον δεν φαίνεται καθαρά ούτε η Κρήτη, φίλε Κλεινία, ότι είναι νήσος.
Τότε λοιπόν μήπως ούτε και αυτό δεν πρέπει να παραδεχθώμεν, ότι δηλαδή ο τοιούτος ομιλεί μεν, αλλά δεν λέγει τίποτε; Και να ειπούμεν ότι ούτε ομιλεί καν, όστις δοκιμάζει να προφέρη με τα χείλη του το μη ον. Θεαίτητος. Μάλιστα, διότι τουλάχιστον θα ετελειώναμεν αυτό το δύσκολον ζήτημα. Ξένος. Μη λέγης μεγάλον λόγον ακόμη.
Αυτήν την μεταβολήν πρέπει να την θεωρούμεν ως την μεγαλιτέραν και τελειοτέραν από όλας τας τροπάς αι οποίαι συμβαίνουν εις τον ουρανόν. Νέος Σωκράτης. Έτσι φαίνεται τουλάχιστον. Ξένος. Πρέπει δε να παραδεχθώμεν ότι τότε συμβαίνουν μέγισται μεταβολαί και εις ημάς, οι οποίοι κατοικούμεν εντός αυτού. Νέος Σωκράτης. Και αυτό φαίνεται λογικόν. Ξένος.
Λέγεις, είπεν ο Κέβης, πράγματα όλως διόλου αληθινά. Θέλεις λοιπόν, είπεν ο Σωκράτης, να παραδεχθώμεν των υπαρχόντων πραγμάτων δύο τάξεις, την τάξιν των ορατών και την τάξιν των αοράτων; Ας παραδεχθώμεν, είπεν ο Κέβης. Και ότι τα μεν αόρατα είναι πάντοτε τα ίδια αμετάβλητα, τα δε ορατά ότι δεν είναι ποτέ τα ίδια. Ας παραδεχθώμεν και τούτο, είπεν ο Κέβης.
Καθώς λοιπόν δεν λέγεται ούτε εδώ κυριολεκτικώς, διότι έκαστον από αυτά δεν είναι κακία, αλλά κατ' αναλογίαν προς κάτι τι όμοιον, ομοίως είναι φανερόν ότι πρέπει και εκεί να παραδεχθώμεν ότι ακράτεια και εγκράτεια είναι μόνον εκείνη η οποία περιστρέφεται εις τα ίδια πράγματα με την σωφροσύνην και την ακολασίαν, ενώ ως προς έξαψιν την αποδίδομεν κατ' αναλογίαν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν