United States or Belgium ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ας αποτελειώσουμε ως τόσο την περιγραφή μας. Δίπλα στο Ιπποδρόμιο από τη μεριά του «Αυγουσταίου» άστραφτε σειρά αγάλματα κι άλλα μνημεία ως απάνω, κατά το «Μίλιον». Αύτη την εποχή η σειρά εκείνη άρχιζε από τα μισό δρόμο του Ιπποδρομίου και του «Αυγουσταίου», να πούμε αντίκρυ στο Σενάτο. Με τον καιρό όμως πλήθηναν ταγάλματα και πήγαν ως την άλλη άκρη, κατά το πέλαγο.
Ηδύνατο να ελπίζη τις, ότι η ευσέβεια η χριστιανική θα εξωράιζε σήμερον το μέρος της γεννήσεως του Σωτήρος με υπέρλαμπρα μνημεία, και θα επλαισίου το άξεστον σπήλαιον των ποιμένων με τα πάλλευκα μάρμαρα και με τα περίκομψα μωσαϊκά μεγαλοπρεπούς τινος ναού.
Ξαναχτισμένη και τειχισμένη κ' η περίφημη η Παλμύρα, να φυλάη το κράτος από τους Σαρακηνούς. Αυτά είταν τα πολεμικά χτίρια. Όσο για τα στολίσματα και τα μνημεία, πόλη μεγάλη δεν έμεινε δίχως το στόλισμά της. Το μεγαλήτερο όμως μερίδιο τόλαβε η πρωτεύουσα, και κει πρέπει να πάμε για να θαμάσουμε του Ιουστινιανού ταληθινά τα μεγαλουργήματα. Πλήθος ναοί και πλήθος μνημεία.
Την δε φυλήν εκείνην εμελέτησεν ουχί διά των βιβλίων, αλλ' εξ ιδίας αντιλήψεως.... ιδών και εξετάσας ουχί έντυπα, αλλά τα ζώντα και δρώντα μνημεία, άτινα εξεπροσώπουν τον φυλετικόν του Κέλτου χαρακτήρα εν τη συγχρόνω τότε Μεγάλη Βρεττανία. Kill thy physician and the fee bestow upon the foul disease.
Αλλά τα τότε μνημεία της Ρώμης πολύ ήδη απελείποντο της αρχαίας λαμπρότητος.
Προ οκτώ ετών ευρίσκετο εις Αθήνας και πάντα εγνώριζε τα εκεί μνημεία, τα χειρόγραφα και τους κατοίκους, ώστε η πόλις της Αθήνας εφαίνετο ήδη αυτή ανούσιος ως τα φωνήματα του Φρουμεντίου.
Και επί τινα μεν χρόνον ετρέφετο εκεί και ο νικητής τον επεριποιείτο κάλλιστα· αλλ' επί τέλους οι Αιγύπτιοι τον εμέμφθησαν ότι αντέβαινεν εις την δικαιοσύνην τρέφων τον ασπονδότατον εχθρόν και εαυτού και εκείνων. Τοις τον παρέδωκε λοιπόν, αυτοί δε τον έπνιξαν και τον έθαψαν εις τα μνημεία των προπατόρων του.
Μνημεία δε αυτού αρχιτεκτονικά προ πάντων εις την ανύψωσιν του θρησκευτικού αισθήματος και εις την έξαρσιν του θρησκευτικού βίου αποβλέποντα δεν είναι ολιγώτερον άξια μνείας. Το μέγιστον και κάλλιστον, το επιφανέστατον και ονομαστότατον και διά παντός αθάνατον των αρχιτεκτονικών τούτων μνημείων είναι ο εν Κωνσταντινουπόλει ανεγερθείς υπό του Ιουστινιανού ναός της του Θεού Σοφίας.
Το εγκαινίασε τότες με παράταξη, «του Ιερέως μετά της λιτής παρεστηκότος και μετά κραυγής το Κύριε Ελέησον βοώντος εκατοντάκις». Μα και στο Φόρο είχε δυο παρόμοια μνημεία στημένα, μια κολώνα της Ελένης και μια δική του με σταυρό απάνω και μ' επιγραφή «Είς Άγιος, είς Κύριος Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός, Αμήν». Και στη Βασιλική Πύλη άλλος αδριάντας του Κωσταντίνου, που τον παράσταινε κάμνοντα την προσευκή του.
Εάν οι αρχαίοι, ως πλεονάκις παρετηρήθη, είχον την υπερτάτην τέχνην να εκλέγωσι τας θέσεις των ναών των, αξίους στυλοβάτας των φαιδρών θεοτήτων ας ελάτρευον, εάν τα μνημεία της Αττικής είνε το συμπλήρωμα του ουρανού της, ως είπον νεώτεροι τινες φιλάρχαιοι, ωσαύτως αληθεύει ότι και οι ζηλωταί των μέσων αιώνων εζήτουν τας προσφιλείς αυτοίς εμπνεύσεις του χριστιανικού αισθήματος εν μέσω γραφικωτάτων τοποθεσιών.
Λέξη Της Ημέρας