Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 3 Μαΐου 2025
Φαίνεται δε ότι και ο Αναξαγόρας δεν εθεώρησε πλούσιον ούτε πανίσχυρον τον ευτυχή, και είπε ότι δεν είναι παράδοξον να νομισθή παράλογος εις τους περισσοτέρους. Διότι αυτοί κρίνουν από τα εξωτερικά, επειδή αυτά μόνον αντιλαμβάνονται. Επομένως φαίνεται ότι συμφωνούν με τους λόγους μας αι γνώμαι των σοφών.
Περί της οπτασίας εκείνης, ήτις δις ενεφανίσθη καθ' ύπνον εις την Αϊμάν, διτταί υπάρχουσι γνώμαι. Εννοούμεν την μυστηριώδη εκείνην γυναίκα, περί ης δεν κατώρθωσεν η νέα να σχηματίση ευκρινή ιδέαν, αν ήτο όνειρον ή πραγματικότης.
Δεν είναι αληθές ότι εις τον τόπον σας αι γνώμαι που ισχύουν εις πάσαν εκπαίδευσιν και μουσικήν είναι αι εξής; Δηλαδή αναγκάζετε τους ποιητάς να λέγουν ότι ο μεν αγαθός ανήρ, επειδή είναι σώφρων και δίκαιος, είναι ευτυχής και αξιομακάριστος, είτε είναι μέγας και πανίσχυρος είτε μικρός και ανίσχυρος, και είτε είναι πλούσιος είτε όχι· εάν δε είναι μεν τάχα πλούσιος περισσότερον από τον Κινύραν και τον Μίδαν, είναι όμως άδικος, τότε και άθλιος είναι και θλιβερώς ζη.
Ήτο συμβούλιον, του οποίου τα μέλη ήσαν ανώτεροι λειτουργοί του κράτους, πολιτικοί και στρατιωτικοί. Η τοιαύτη βουλή είχε βεβαίως αξίαν τινά ηθικήν, διότι τα μέλη της ήσαν άνδρες απολαύοντες μεγάλης τιμής εις την κοινωνίαν και γνωρίζοντες καλώς τα πράγματα του κράτους. Αλλά οι λόγοι, αι γνώμαι και αι αποφάσεις της βουλής είχαν κύρος απλώς ηθικόν, όχι νομικόν και υποχρεωτικόν.
Δρ. 2.50 B. Dangennes Η θέλησις Μετ. Η. Οικονομοπούλου Ό,τι σχετικόν με την άσκησιν και την ενίσχυσιν της θελήσεως και όσα είνε τα εξ αυτής ωφελήματα του ατόμου και της κοινωνίας, περιελήφθησαν εις το βιβλίον τούτο. Μεθοδικά ταξινομημέναι και ερμηνευμέναι, με αφηγηματικότητα δε και χάριν, παρετέθησαν αι περί θελήσεως γνώμαι αρχαίων και νέων σοφών μαζί με τα διδάγματα της κοινωνικής πείρας.
&Γνώμαι αντίθετοι προς την Σωκρατικήν περί σωφροσύνης και εγκρατείας&. ― Υπάρχουν δε μερικοί οι οποίοι άλλα μεν παραδέχονται, άλλα όμως όχι. Δηλαδή ότι μεν τίποτε δεν υπάρχει ανώτερον από την επιστήμην το παραδέχονται, ότι όμως κανείς δεν εκτελεί έξω από όσα εφάνησαν ορθά δεν το παραδέχονται, και δια τούτο λέγουν ότι ο ακρατής νικάται από τας ηδονάς, διότι δεν έχει τελείαν επιστήμην αλλά κρίσιν.
Οι δε Κιμμέριοι, επειδή ήρχοντο εναντίον των οι Σκύθαι, ιδόντες την έφοδον τόσου στρατού, συνεσκέφθηααν· ήσαν δε αι γνώμαι διηρημέναι, έντονοι μεν αμφότεραι, καλλιτέρα όμως η των βασιλέων. Ο μεν δήμος έλεγεν ότι ήτο ανάγκη να κινδυνεύσωσι πολεμούντες προς πολλούς, η δε γνώμη των βασιλέων ήτο ότι εξ εναντίας έπρεπε να μείνωσι και να υπερασπίσωσι την χώραν των κατά των επερχουμένων εχθρών.
Αλλ' η αντιγνωμία των ευκόλως γίνεται αντιληπτή. Σκέψου προς θεού αν δύνανται να συμβιβασθώσι τα δόγματά των και αν δεν είνε εντελώς αντίθετα• εν πρώτοις αι γνώμαι των περί του κόσμου είνε αντιφατικαί• οι μεν λέγουν ότι ο κόσμος είνε αγέννητος και ανώλεθρος• οι δε ετόλμησαν να είπουν και ποίος τον εδημιούργησε και κατά ποίον τρόπον κατεσκευάσθη.
Συζήτησις γίνεται μεγάλη τας ημέρας αυτάς εν Αθήναις, γνώμαι συγκρούονται πολλαί περί της φύτρας και ρίζης του πράγματος, λογομαχία αυτόχρημα βυζαντηνή ανεπτύχθη μεταξύ των αρμοδίων, αλλά δεν κατωρθώθη έτι να δ ι α λ ε υ κ α ν θ ή, ως λέγουσιν οι φιλόλογοι, το ζήτημα.
Χ. Αννίνου Τα πρώτα έτη του Ζαν Μωρεάς, «Μελέτη» 1911 τεύχη 2—5. Αυτόθι σελ. 147—8. Ο αναγινώσκων τας εισηγήσεις ή τα άρθρα του κ. Μιστριώτου βλέπει ότι κατά την εποχήν εκείνην αι γνώμαι του συνέπιπτον εν πολλοίς μετά των του Ροΐδου. Εισήγησις 12 Μαΐου 1873.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν