United States or Romania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Οι γραμματείς σβύνουσι τους αριθμούς των, ο υποψήφιος αισθάνεται ότι κάπως εκουράσθη, και κάθηται εις μίαν γωνίαν, ο δε ταλαίπωρος ταχυδρόμος, εις ον ουδείς . . . ουδείς ευρέθη να προσφέρη έν σιγάρον, σύρει την πενιχράν του καπνοθήκην, και περιτυλίσσει έν μελαγχολικώς εκ του ιδίου του καπνού. — Μήπως παράκουσες, αδελφέ; ερωτά είς των παρισταμένων.

Ενώ βεβαίως η καλλιτέρα διχοτομική και κατ' είδος διαίρεσις θα ήτο, εάν εχωρίζαμεν τους αριθμούς εις αρτίους και περιττούς, το δε γένος των ανθρώπων εις άρρεν και θήλυ.

Και λοιπόν τους διαμέσους αριθμούς καθώς είναι το 3 και το 5 και κάθε αριθμός, ο οποίος δεν είναι δυνατόν να δώση ίσα επί ίσα, αλλά δίδει ή περισσότερα επί ολιγώτερα ή ολιγώτερα επί περισσότερα και τον περιλαμβάνει μία πλευρά μεγαλητέρα και μία μικροτέρα, αυτόν πάλιν τον παρωμοιάσαμεν κατά το σχήμα με προμήκη και τον ωνομάσαμεν προμήκη αριθμόν. Σωκράτης. Πολύ καλά. Αλλά κατόπιν τι εκάματε;

Και λοιπόν; Νομίζεις ότι κανείς ποτε ηθέλησε να βάλη εις τον νουν του πέντε και επτά, δεν εννοώ όμως πέντε ή επτά ανθρώπους ή άλλο κανέν παρόμοιον, αλλά τους αφηρημένους αριθμούς πέντε και επτά, τους οποίους λέγομεν ότι μένουν εκεί εις το εκμαγείον ως ενθύμια και είναι αδύνατον με αυτούς να κρίνωμεν ψευδώς.

Ή αν κανείς νομίζη ότι διαιρεί τους αριθμούς εις είδη, εάν χωρίση μίαν μυριάδα από όλους τους άλλους, ως να είναι τούτο έν χωριστόν είδος, και επομένως θέτη έν όνομα εις όλους τους υπολοίπους αριθμούς και εξ αιτίας πάλιν του ονόματος αυτού έχη την απαίτησιν να αποτελήται έν γένος διάφορον από εκείνο.

Ξένος. Και όμως όλους τους αριθμούς τους θεωρούμεν ως όντα. Θεαίτητος. Βεβαίως πρέπει να τους θεωρήσωμεν ως όντα περισσότερον από κάθε άλλο. Ξένος. Τότε λοιπόν ας μη δοκιμάσωμεν από τους αριθμούς ούτε τα πολλά ούτε το ον να αποδώσωμεν εις το μη ον. Θεαίτητος. Βεβαίως δεν θα ήτο ίσως ορθόν να πράξωμεν αυτό, καθώς το απαιτεί ο λόγος. Ξένος.

Αλλά τότε λοιπόν θα ειπούμεν ότι θα αναγνώση και θα αριθμήση όσα δεν γνωρίζει, ενώ παρεδέχθημεν ότι γνωρίζει όλα τα γράμματα και όλους τους αριθμούς; Θεαίτητος. Και αυτό βεβαίως είναι παράλογον. Σωκράτης. Λοιπόν θέλεις να ειπούμεν ότι όσον διά τα ονόματα ημάς δεν μας μέλει διόλου, εάν επεκτείνη κανείς όπως θέλει την σημασίαν του γνωρίζω και μανθάνω.

Δηλαδή, αφού είναι τέλειος αριθμητικός, δεν θα γνωρίζη όλους τους αριθμούς; Διότι υπάρχει μέσα εις την ψυχήν του η επιστήμη όλων των αριθμών. Θεαίτητος. Τι άλλο βεβαίως; Σωκράτης. Λοιπόν ο τοιούτος δεν συμβαίνει κάποτε να μετρά μόνος του αυτούς τους αριθμούς, ή κανέν άλλο πράγμα εξωτερικόν, από εκείνα τα οποία μετρούνται; Θεαίτητος. Πώς όχι; Σωκράτης.

Εις αυτούς λοιπόν τους αριθμούς τους διαιρουμένους διά του δύο όνομα μεν δίδομεν το άρτιον, ορισμόν δε τον αριθμόν τον διαιρούμενον εις δύο ίσα μέρη. Ακριβώς αυτό εννοώ.

Φυλλομετρών αδιακόπως, νήστις και σκεπτικός, το μέγα κατάστιχον του αλευροπωλείου του, έκαμνε λογαριασμούς, κ' επάνω εις τους λογαριασμούς άλλους λογαριασμούς, και κατόπιν ακόμα άλλους, χωρίς τέλος, ψιθυρίζων σάκκους και αριθμούς: — Τα βερεσέδια, Θωμαή. Θα μας φάνε. Είπε μίαν εσπέραν, λίαν σκεπτικός.