United States or Oman ? Vote for the TOP Country of the Week !


Επομένως όσον χρόνον λέγομεν ότι είναι αληθινά αυτά εδώ, άλλον τόσον λέγομεν ότι είναι αληθινά εκείνα. Και με την ιδίαν επιμονήν διισχυριζόμεθα και το έν και το άλλο. Θεαίτητος. Καμμία αμφιβολία δεν υπάρχει περί τούτου. Σωκράτης. Τότε λοιπόν το ίδιον δεν ισχύει και διά τας ασθενείας και τας μανίας με μόνην την διαφοράν του χρόνου, ο οποίος εις αυτάς δεν μοιράζεται εξ ίσου; Θεαίτητος. Πολύ ορθά.

Κατόπιν δε πρέπει όσον το δυνατόν να μοιράσωμεν εξ ίσου και την γην και τας κατοικίας.

Άραγε λοιπόν διότι είναι ηδονή και η καθεμία χωριστά και αι δύο μαζί, διά τούτο έπεται ότι είναι ωραίαι; Ή μήπως όσον δι' αυτήν την αιτίαν εξ ίσου και όλαι αι άλλαι θα ήσαν ωραίαι; Διότι εξ ίσου απεδείχθησαν ότι είναι ηδοναί, αν ενθυμήσαι. Ιππίας. Το ενθυμούμαι. Σωκράτης. Μόνον δε διότι γίνονται με την όρασιν και την ακοήν, διά τούτο ελέγαμεν ότι αυταί είναι ωραίαι. Ιππίας. Και βέβαια το είπαμεν.

Ω Σώκρατες, είπεν ο Σιμμίας, μου φαίνεται ότι είναι παρά πολύ εξ ίσου αναγκαίον αυτό· και ο λόγος αυτός καταλήγει βεβαίως εις έν καλόν πράγμα, εις το ότι και η ψυχή μας και η ουσία, την οποίαν τώρα λέγεις, υπάρχει ομοίως, προτού ημείς να γεννηθώμεν.

Δεν είναι λοιπόν ανωφελής η ανοησία εκείνου, ο οποίος δαπανών εξ ιδίων όχι μόνον εαυτόν του αλλά και την πόλιν ωφελεί· και ουδέ είναι άδικον να μη θεωρή κανείς τον εαυτόν του ίσον με τους άλλους, όταν αισθάνεται την υπεροχήν του, διότι και ο δυστυχών δεν μοιράζει την δυστυχίαν του με κανένα· και καθώς όταν δυστυχούμεν δεν μας υποδεξιούνται, ούτω πρέπει να ανεχώμεθα την υπεροψίαν των ευτυχούντων παρά να απαιτώμεν να προσφέρωνται προς ημάς εξ ίσου.

Τότε λοιπόν, καθώς φαίνεται, το μη καλόν αποτελεί αντίθεσιν ενός όντος προς έν άλλο. Θεαίτητος. Ορθότατα. Ξένος. Και λοιπόν; Συμφώνως με αυτά άραγε περισσότερον ανήκει εις τα όντα το καλόν παρά το μη καλόν; Θεαίτητος. Διόλου μάλιστα. Ξένος. Δεν πρέπει επομένως εξ ίσου να παραδεχθώμεν, ότι υπάρχει και το μη μέγα, όσον το ίδιον το μέγα; Θεαίτητος. Εξ ίσου. Ξένος.

Τα δύο ταύτα αισθήματα είναι εξ ίσου αναγκαία εις τον κοινωνικόν άνθρωπον προς εκπλήρωσιν του προορισμού αυτού, όστις είναι η πρόοδος· και διά τούτο βλέπομεν τον ενθουσιασμόν και την σάτυραν, τον έρωτα του καλού και το μίσος του κακού, συμβαδίζοντα αείποτε μετά της προοδευούσης ανθρωπότητος, τον Αριστοφάνη πλησίον του Πλάτωνος και τον Άινε αντικρύ του Σχιλλέρου.

Διότι εφαίνετο ότι είναι καθ' υπερβολήν σώφρων. Επομένως εφαίνετο ότι δεν τα έλεγε αυτά ως φίλος της ηδονής, αλλά διότι αυτή είναι η αλήθεια. Εξ ίσου δε ενόμιζε ότι αποδεικνύεται το πράγμα από το αντίθετον. Δηλαδή η λύπη καθ' εαυτήν είναι άξια αποφυγής δι' όλα τα όντα, επομένως επίσης είναι άξιον προτιμήσεως το αντίθετον.

Εφαρμόζεται εξ ίσου και όταν πρόκειται περί του λαμπρού πτερώματος των πτηνών ή του άσματος αυτών, αποτελεσμάτων αμφοτέρων, κατά τον Λάρβιν, της γεννητικής επιλογής· και είνε πιθανόν ότι και των μικροτέρων ορατών εντόμων τα χρώματα την ιδίαν έχουν εν μέρει αιτίαν.

Διότι η αγάπη υπάρχει εξ ίσου προς τα άψυχα, ενώ η φιλία ανταποδίδεται με προαίρεσιν, η δε προαίρεσις πηγάζει από την διάθεσιν. Και επιθυμούν τα αγαθά διά τους φίλους των χάριν των ιδίων, όχι από πάθος αλλά από διάθεσιν. Και όταν αγαπούν τον φίλον, αγαπούν το αγαθόν των. Διότι όστις γίνη αγαθός φίλος, προξενεί αγαθόν εις τον φίλον του.