United States or Curaçao ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ksiądz Robak po dziedzińcu wolnym chodził krokiem Kończąc ranne pacierze; ale rzucał okiem Na Pana Tadeusza, marszczył się, uśmiéchał, Wreście kiwnął nań palcem, Tadeusz podjechał; Robak palcem po nosie dawał mu znak groźby: Lecz mimo Tadeusza pytania i prośby Ażeby mu wyraźnie co chce wytłumaczył, Bernardyn odpowiedziéć, ni spójrzéć nieraczył, Kaptur tylko nasunął i pacierz swój kończył; Więc Tadeusz odjechał i z gośćmi się złączył.
Serce mu biło gwałtownie, gdy ujrzał którą przechodzącą ulicą. Jeśli nie był sam pociągał gwałtownie swego towarzysza i przechodził na drugą stronę ulicy. Dlaczego to robisz? pytał towarzysz patrz, idzie Morelka, przywitasz się z nią... może mnie przedstawisz? Irek brwi marszczył, głowę odwracając. Dziwny jesteś odpowiadał nie wiesz, że oddawna nie znam tej pani?
Wreszcie czas upatrzywszy ku niemu podbiega: Czy zdrów? dla czego smutny? pyta się, nalega Napomyka o Zosi, zaczyna z nim żarty; Tadeusz nieruchomy, na łokciu oparty, Nic nie gadając marszczył brwi i usta krzywił: Tém bardziéj Telimenę pomieszał i ździwił.