United States or British Indian Ocean Territory ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij begreep niet, dat de ongewone spraakzaamheid van dien dag, die haar zoo ergerde, slechts haar grond had in zijn onrust en opgewondenheid. Beweging van den geest was voor hem noodig om de gedachten aan zijn vrouw, die natuurlijk door haar en Wronsky's tegenwoordigheid op nieuw opgewekt werden, te verstikken. "Het gevaar," zeide hij, "is noodwendig aan wedrennen der cavalerie verbonden.
Dolly's lang gekoesterd plan, Anna op Wronsky's naburig landgoed te bezoeken, werd eindelijk ten uitvoer gebracht. Reeds voor zonsopgang waren zij vertrokken. De weg was goed, de kales, die Lewin haar gegeven had, gemakkelijk, de paarden liepen lustig en op den bok naast den koetsier zat de klerk, dien Lewin haar tot bescherming had medegegeven.
Toen echter Oblonsky over de oorzaak van haar ziekte begon te spreken en Wronsky's naam noemde, viel Lewin hem in de rede: "Ik heb geen recht die familieaangelegenheden te kennen, en oprecht gesproken, ook in het geheel geen belang daarbij." Na een oogenblik zwijgens ging hij voort: "Zijn je onderhandelingen met Rjäbinin over den verkoop van het bosch al afgeloopen?"
"Dat zal komen met de praktijk," zeide Golinitschef om hem te troosten; want in zijn oogen had Wronsky talent en bezat buitendien een ontwikkeling, die het kunstgevoel in hem moest verhoogen. Voor het overige werd Golinitschefs overtuiging versterkt door zijn behoefte aan Wronsky's lof en sympathie voor zijn eigen werken; het was een ruiling van vriendschapsdiensten.
Met het oog hierop had Anna er eerst niet willen heengaan, waartoe zij echter in de hoop er Wronsky aan te treffen, later had besloten. Anna kwam vroeger bij de vorstin dan de overige gasten. Op hetzelfde oogenblik, dat zij er binnen trad, kwam ook Wronsky's knecht, die met zijn lang uitgekamde bakkebaarden er uitzag als een kamerheer of procureur-generaal.
Wronsky's liefhebberij voor de schilderkunst en de middeleeuwen was overigens van korten duur; hij had genoeg kunstgevoel om zijn stuk niet te voltooien en neerslachtig te erkennen, dat de gebreken, die in het begin weinig in het oog vielen, schreeuwend zouden worden, naarmate hij meer vorderde.
De veldmaarschalk manoeuvreert en niemand is daarmede geholpen, en ook ik heb gemanoeuvreerd en drie zijn er door geholpen; of beter: welke overeenkomst is er tusschen mij en een veldmaarschalk, als ...? Nu, ik zal het nog beter uitdenken," zeide hij met een tevreden lachje. Wronsky's verwonding was, al was het hart niet getroffen, gevaarlijk. Eenige dagen zweefde hij tusschen leven en dood.
Toen Alexandrowitsch Wronsky's tranen zag, overviel hem weer die ontroering, die het lijden van anderen steeds bij hem verwekte; hij wendde zijn gelaat af en ging haastig naar de deur der slaapkamer. Uit deze werd nu Anna's stem gehoord. Deze klonk blijmoedig en zij sprak duidelijk en met nadruk. Alexei Alexandrowitsch kwam aan haar bed. Zij lag daar met het gelaat naar hem toegekeerd.
Ik twijfel, of ze betaald worden." "Dan kun je ze vandaag weer door mij verliezen," zei Wronsky schertsend. Jawschin had namelijk op Wronsky's overwinning bij den wedren een hooge weddenschap aangegaan. "Ik zal in geen geval verliezen. De eenige, die je gevaarlijk is, is Machatin." En het gesprek liep nu over den ophanden zijnden wedren.
Zij gaf het kleine meisje aan de min terug en nam een album waarin zich alle photographieën van haar zoon in zijn verschillende levensjaren bevonden. Zij beschouwde ze en daarbij viel haar blik ook op Wronsky's portret. "Dat is hij!" zeide zij en dacht daarbij aan hem als aan dengene, die de schuld was van haar tegenwoordigen, ongelukkigen toestand.
Woord Van De Dag