United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Kom morgen aan de officierstafel," zeide Wronsky, en zich verontschuldigend, ging hij naar het midden der renbaan, waar men de paarden voor den grooten wedren met hindernissen heenleidde.

Den dag van den wedren was hij door zijn bezigheden bizonder bezet geweest; maar hij had reeds des morgens het zoo geschikt, dat hij na een vroegtijdig middagmaal naar zijn vrouw kon rijden en dan naar den wedren, dien het geheele hof zou bijwonen en waarbij hij derhalve niet mocht ontbreken.

Jawschin haalde hem met zijn muts in de hand in en begeleidde hem naar huis. Een half uur daarna kwam Wronsky weer tot zich zelf. Maar de herinnering aan dezen wedren zou in zijn ziel blijven hechten als een der zwaarste en meest kwellende van zijn geheele leven. Uitwendig was Karenins verhouding tot zijn vrouw dezelfde gebleven.

Noch hij noch Ben-Hur overschatten den invloed van Messala. Zij waren van oordeel, dat hij eerst na afloop van den wedren tegen hen zou optreden. Delfde hij het onderspit, en wel door toedoen van Ben-Hur, dan konden zij zich op het ergste voorbereiden. Waarschijnlijk zou hij dan niet eens den raad van Gratus afwachten.

Ben-Hur luisterde even, en stelde zich toen aan den nieuwen bekende voor, zeggende: Ik ben de zoon van Arrius, den duumvir, en gij? Ik ben Malluch, een handelsbediende uit Antiochië. Wel goede Malluch, die trompet en het gerammel van wielen, en het vooruitzicht van een wedren wekken mij geheel op. Ik heb eenige ervaring van die spelen en ben niet onbekend in de renperken van Rome. Laat ons gaan.

Zij vroeg hem naar den wedren, en daar hij haar opgewonden vond, vertelde hij haar, om haar te verstrooien, van de voorbereidselen voor den ophanden zijnden strijd.

Waren op dezen immer sterker wordenden wensch naar vrijheid niet telkens, wanneer hij eens naar de stad of naar een wedren reed of zich naar een vergadering wilde begeven, hevige scènes gevolgd en er aan voorafgegaan, dan zou Wronsky met zijn leven volkomen tevreden geweest zijn.

Van zeventien officieren waren er acht gevallen of op andere wijze buiten den strijd gesteld. Tegen het einde van den wedren verkeerden allen in groote opgewondenheid, die nog toenam, doordat de keizer ontevreden was. Allen gaven luid hun ontevredenheid te kennen.

"O, wat verheug ik mij, u te leeren kennen," zeide zij op haar toegaande; "gisteren, onder den wedren, wilde ik u juist opzoeken, maar toen was u al weggereden. Ik wilde u zoo gaarne spreken, juist gisteren. Niet waar? dat was ontzettend?" en zij zag daarbij Anna aan met een blik, die haar geheele ziel scheen te openen.

Het diner was uitstekend geweest, ook de wedren en al het overige; slechts kon men in Moskou niet buiten iets bespottelijks. Zoo was, onder andere, ook een dame opgetreden, de zwemonderwijzeres der koningin van Zweden, en had haar kunst getoond. "Wat? Zij heeft je wat voorgezwommen?" vroeg Anna ontevredend wordend. "Ja, in een rood zwempak. Maar zij was oud en leelijk.