United States or Guadeloupe ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Pax vobiscum!" antwoordde de nar, "ik ben een arme broeder van de orde van St. Franciscus, en ik kom hier om mijn dienst te doen bij zekere ongelukkige gevangenen, die in dit kasteel zijn." "Gij zijt een stoute monnik," hernam de wachter, "dat gij hier heen durft komen, waar, behalve onze dronken biechtvader, geen vogel van uwe kleur sedert twintig jaren zich vertoond heeft."

"Gevangen zat," zeide de man, van wien hij sprak, binnentredende: "Pax Vobiscum!" "Voor den duivel!" riep Velasco, een stap terugtredende: "de Staatschen zijn wel ongelukkig met hun gevangenen. Niet één kunnen zij bewaren."

Maar Front-de-Boeuf was gewoon om menschen van iederen stand in zijne tegenwoordigheid te zien sidderen, zoodat de vreesachtigheid van den gewaanden priester niet de minste achterdocht bij hem verwekte. "Wie en vanwaar zijt gij, priester?" vroeg hij. "Pax vobiscum!" herhaalde de nar, "ik ben een arm dienaar van St.

In hunne stad stelden zij prijzen op in 1462 en in 1564. Pax vobis ging naar Kortrijk in 1512. Men wil ten andere, dat de gezellen dier twee steden altijd «in vrinscepe» leefden. Zelfs schonk het magistraat van Oudenaarde, in 1559, «aen die van Curtrijcke in dancbaerheden een vriendelic banketdat ruim 567 pond parisis kostte.

"Ik versta geen andere taal," zei hij, "dan mijn eigene, en een paar woorden van hun laf Normandisch! Hoe zal ik mij als een eerwaarde vader gedragen?" "De kunst ligt in twee woorden," hernam Wamba: "Pax vobiscum beantwoordt alle vragen. Of ge gaat, of komt, eet of drinkt, zegent of vloekt, Pax vobiscum helpt u overal door.

"Pax vobiscum!" zei de gewaande monnik, en wilde schielijk voorbij sluipen, toen een zachte stem antwoordde: "Et vobis quaeso, domine reverendissime pro misericordia vestra." Ik ben wat doof," hernam Cedric in goed Saksisch, en tegelijk bromde hij in zichzelven: "Verwenscht zij de nar en zijn Pax vobiscum! Ik heb mijn wapen bij den eersten slag gebroken!"

De grijsaard vertrok: doch scheen niet terug te komen. "Wat dralen zij nu?" riep Mom, ongeduldig het vertrek op en neder gaande. "Elbert! ga eens zien waar zij blijven." Botbergen opende de deur. "Pax vobiscum!" zeide een lange zwarte gedaante, die juist binnentrad. "Wie duivel?" riepen de beide edellieden, verbaasd terugtredende en de hand aan hun degens slaande. "Eilaas!

De vrede, die ook moet zijn het doel der strijdenden, willen zij onder het wapengekletter bewaren den innerlijken vrede des harten en het vertrouwen op God. Hij zegt St. Augustinus na: "Non pacem quaeri ut bellum exerceatur, sed bellum geri ut pax acquiratur. c. 25 § 2."

"Vaarwel, edele Cedric," zei Athelstane; "herinner u, dat het de natuurlijke rol van een monnik is, ververschingen aan te nemen, overal waar zij hem aangeboden worden." "Vaarwel, oom!" voegde Wamba er bij, "en denk aan het Pax vobiscum!"

Toen in den tooren, onder der starren schare, booven de gescepterde dooden, de leevende werkers, elk in zijn leeger van ruste, zag hij 't aanweezen eens Engels, die zeegende zorg en rust, de Engel van Vreede onuitspreeklijk. Pax in aeternum Deï. Langsaam verstomde de klok in den luistrenden nacht. Vrees niet.